Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens is een internationaal rechtsprekend orgaan met zijn zetel in Straatsburg. Het aantal rechters bij het Hof is gelijk aan het aantal lidstaten van de Raad van Europa die het Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens en de Fundamentele Vrijheden hebben geratificeerd.
Inhoud wordt niet getoond omdat cookies niet toegestaan zijn. De Hoge Raad der Nederlanden is de hoogste rechter in Nederland in civiele zaken, strafzaken en belastingzaken. Hij is dat ook voor Aruba, Curaçao, Sint Maarten en Bonaire, Saba en Sint Eustatius. De Hoge Raad is geen derde instantie maar cassatierechter.
Op 10 januari 2025 woonde de president van het Hof, Marko Bošnjak , de plechtige hoorzitting bij voor de opening van het gerechtelijk jaar bij het Franse Hof van Cassatie in Parijs. Hij werd vergezeld door Mattias Guyomar, sectievoorzitter en rechter gekozen voor Frankrijk.
Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) Source: Europa Nu. Bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens kunnen individuen, groepen, organisaties en landen een klacht indienen tegen een lidstaat, door een beroep te doen op het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens i (EVRM).
Alle lidstaten van de Europese Unie zijn al partij bij het EVRM. Zij kunnen dus al gesanctioneerd worden door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens wanneer zij mensenrechten schenden.
Het Hof is samengesteld uit 46 rechters (één voor elke lidstaat van de Raad van Europa ) die een volledige onafhankelijkheid genieten. De rechters worden gekozen door de Parlementaire Vergadering en het Comité van Ministers van de Raad van Europa voor een termijn van negen jaar.
De Algemene Vergadering van de Verenigde Naties (AVVN) nam in 1966 twee verdragen aan. Het ene is het Internationale Verdrag inzake burgerrechten en politieke rechten (IVBPR).
Het EVRM dat in 1950 door de Raad van Europa is ondertekend, is een internationaal verdrag voor de bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden in Europa. Alle 46 landen die de Raad van Europa vormen zijn partij bij het verdrag, hiervan zijn er 27 lid van de EU.
46 staten zijn ondertekenaar van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Dat zijn alle landen in Europa, met uitzondering van Wit-Rusland en de Russische Federatie , die sinds 16 september 2022 geen partij meer zijn bij het Europees Verdrag.
Het HvJEU heeft een meer directe invloed op de wetgeving van de EU-lidstaten, terwijl het EHRM een bredere geografische reikwijdte heeft en zich richt op de bescherming van de mensenrechten in heel Europa.
Alle 46 lidstaten van de Raad van Europa hebben het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) ondertekend, een verdrag dat is ontworpen om de mensenrechten en fundamentele vrijheden van mensen te beschermen. Overheden, parlementen en rechtbanken in elk land zijn voornamelijk verantwoordelijk voor het handhaven van de rechten die in het verdrag zijn vastgelegd.
Het EVRM heeft directe werking in Nederland. Dit betekent dat de bepalingen van het EVRM direct kunnen worden ingeroepen voor de Nederlandse rechter. De rechter moet nationale wetgeving toetsen aan het EVRM en kan nationale wetgeving buiten toepassing laten als deze in strijd is met het EVRM.
Sluit je bij ons aan voor een gesprek met Tim Eicke KC, de huidige rechter bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, gekozen voor het Verenigd Koninkrijk . Hij bespreekt zijn ervaringen als rechter van het Hof en het leven in Straatsburg sinds hij in 2016 zijn functie aanvaardde.
De Hoge Raad: hoogste rechter in civiele zaken, strafzaken en belastingzaken. De Hoge Raad is een cassatiegerecht. Dat betekent dat de Hoge Raad beoordeelt of een lagere rechter (rechtbank/gerechtshof) bij een uitspraak het recht juist heeft toegepast en of de procedure op de juiste wijze is gevolgd.
Bij een juridisch conflict beslist de rechter. Is 1 van de partijen het niet eens met het vonnis, dan kan deze in hoger beroep bij het gerechtshof of 1 van de bijzondere colleges van beroep of de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. De Hoge Raad is de hoogste rechter.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State is de hoogste bestuursrechter van Nederland. Daarnaast geeft de Raad van State onafhankelijk advies aan de regering over wetten en bestuur. De Raad van State heeft een eigen website (raadvanstate.nl) .
In Nederland, België en Frankrijk heeft het verdrag directe werking: de desbetreffende rechterlijke macht moet alle wetgeving en bestuur direct aan het EVRM toetsen (Art. 94 Grondwet, NL; Art. 34 Grondwet en het Smeerkaasarrest, BE; Art.
Wat is het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens? Deze vragen en antwoorden zijn opgesteld door de griffie van het Hof. Het document bindt het Hof niet . Het is bedoeld om algemene basisinformatie te verstrekken over de manier waarop het Hof werkt.
Het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) is een internationaal verdrag dat in 1950 door de Raad van Europa werd gelanceerd om de mensenrechten en fundamentele vrijheden van mensen te helpen beschermen. De Raad van Europa is geen onderdeel van de Europese Unie (EU) .
Grondrechten zijn ook te vinden in internationale verdragen. Nederland heeft belangrijke verdragen ondertekend. Een voorbeeld is het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (EVRM). De grondrechten perken de macht van de overheid dus sterk in.
De Raad van Europa heeft veel meer lidstaten dan de EU (bijna vijftig), namelijk bijna alle landen van Europa, waaronder ook Turkije en de landen in de Kaukasus. Rusland, Kazachstan, Belarus en Vaticaanstad zijn echter geen lid.
Artikel 3 luidt “Niemand mag worden onderworpen aan folteringen of aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen”. Dit is een absoluut recht.
Acht staten onthielden zich van stemming: de Sovjet-Unie plus vijf andere staten van het Oostblok, Zuid-Afrika en Saoedi-Arabië. Saoedi-Arabië steunde de UVRM niet, omdat die niet in overeenstemming zou zijn met de islam. Pakistan, het grootste islamitische zelfstandige land ten tijde van 1948, tekende wel.
Het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK) werd op 20 november 1989 door de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties goedgekeurd. Het werd aangenomen omdat de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens te algemeen was om tegemoet te komen aan de specifieke kenmerken van de rechten van het kind.