Verschillende fasen bij de mens Vaak gaat dit samen met het verdwijnen van de pijn. Vervolgens beginnen zintuigen hun functie te verliezen. Het gezichtsvermogen neemt af. Daarna verminderen de reflexen van onder andere slikken, hoesten; het smaakvermogen vermindert.
Over het algemeen kun je stellen dat de gehoorzin het langst doorwerkt. Wanneer in de laatste levensfase het bewustzijn is verminderd, kan het gehoor nog prima werken.
Eerst vallen bijvoorbeeld de longen uit (ARDS) , gevolgd door lever, darmen, nieren en/of andere functies, zoals de bloedstolling.
Een van de symptomen van een naderende dood is dat de stervende minder gaat eten en drinken. Hierdoor zal de stervende gewicht gaan verliezen en zie je veranderingen ontstaan in het gezicht. Denk hierbij aan ingezakte wangen, ogen die zich meer terugtrekken in de kassen en een gespitste neus.
Meestal sterven mensen rustig. In gemiddeld twee tot drie dagen nemen hun krachten af, worden ze suffer en slapen ze meer, tot de slaap overgaat in de dood. Maar helaas gaat het niet altijd zo. Patiënten met kanker bijvoorbeeld hebben vaak pijn.
Uiteindelijk houden alle lichaamsfuncties ermee op: de ademhaling komt tot stilstand, het hart stopt met kloppen, het bloed stroomt niet langer en geleidelijk aan dooft de hersenactiviteit. Na de laatste ademhaling trekt de kleur helemaal weg uit het gezicht, de gestorvene wordt 'doodsbleek'.
Wanneer het hart de handdoek in de ring gooit en men technisch wordt doodverklaard, kan de overleden persoon een volledig begrip van de situatie hebben en zelfs mogelijk aanwezige toeschouwers horen.
Veel mensen in rouw hebben ervaring met knipperende lichten, muziekjes die opeens gaan spelen, een bepaald nummer dat je hoort op de radio, nét als je hem aanzet, een geur in huis. Enfin, er zijn allerlei tekens waarmee jouw overleden dierbare misschien laat merken dat hij nog bij je is!
de strijd om leven en dood, vooral tegen de dood.
Tijdens leven is er een constante aan en afvoer van vocht naar en van het oog. Bij een overledene is geen sprake meer van aanvoer.Via de natuurlijke weg heeft dus alleen maar afvoer plaats.Deze afvoer zorgt ervoor dat een oog “inzakt”.
Direct na het overlijden begint het ontbindingsproces. In het begin gaat het snel. Maar uiteindelijk gaat het door tot ongeveer tien jaar na de begrafenis. Het proces gebeurt door bacteriën die altijd al aanwezig zijn in het lichaam en een rol spelen bij de spijsvertering.
Hoe lang blijft de ziel bij het lichaam? Sommige culturen denken dat geesten op aarde kunnen blijven om te waken over hun geliefden of om onafgemaakte zaken af te handelen. Hoe lang een geest op aarde blijft, kan een paar dagen tot meerdere jaren zijn. Dit is per cultuur verschillend.
Mensen die sterven, hebben vaak weinig of geen behoefte meer aan voedsel en vocht. Ze kunnen snel in gewicht afnemen. Het lichaam verandert: de wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen.
Meestal zijn de ogen halfopen en hebben ze een doffe en waterige uitstraling. Dit wordt veroorzaakt doordat de stervende niet in staat is om de ogen volledig te sluiten. Het resultaat is een starende blik die vaak wordt geassocieerd met het naderende einde van het leven.
Tijdens de stokkende ademhaling kan er sprake zijn van een reutelend geluid. Dit geluid wordt veroorzaakt doordat de normale hoest- en slikprikkels verdwijnen en slijm zich ophoopt in de keelholte of de luchtpijp. U kunt dan denken dat uw naaste ernstig benauwd is of zelfs stikt maar hier is geen sprake van.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Iemand die bijna sterft, heeft meestal minder behoefte om te eten en drinken. Daardoor valt hij of zij ook af, en verandert het gezicht (ingezakte wangen, teruggetrokken ogen, etc.). Doordat de stervende persoon minder drinkt, kunnen de mond en lippen droog worden. Soms heeft dit als bijwerking een slechte adem.
Vrijwel direct verandert de dode van kleur. Het bloed trekt weg, de huid wordt vaalbleek en slap. Omdat het hart het bloed niet meer rond pompt, zakt het bloed naar de laagst gelegen lichaamsdelen, de billen en de rug. Op sommige plekken waar het bloed zich verzamelt, ontstaan paarse lijkvlekken (livor mortis).
Iedereen kan de aanwezigheid van overleden mensen waarnemen maar niet iedereen heeft een gave. Ik zie het als mijn taak om mensen bewust te maken dat de dood slechts een doorgang is naar een andere dimensie. Wanneer iemand sterft, verlaat de ziel het lichaam en wordt die pure energie.
Ook al begrijpt hij of zij waarschijnlijk niet alles meer wat wordt gezegd, de stervende kan alles wel horen en blijft tot op het laatste moment gevoelig voor geluid. Rust rondom de stervende is belangrijk: ga met een beperkt aantal mensen tegelijk rond het bed zitten en maak geen harde geluiden.
Hoe ziet dat er uit, een teken van een overledene? Tekens kunnen op verschillende manieren gegeven worden, aldus Annet. “Zo zijn er tekens die via telepathisch contact gegeven worden. Dit zijn zintuiglijke ervaringen, waarbij de overledene gezien, gevoeld of gehoord wordt of waarbij een kenmerkende geur wordt geroken.
Opvallende hersenactiviteit
Er werden voor en na het sterven meer zogenaamde gamma-hersengolven waargenomen. Dat zijn de hersengolven die geassocieerd worden met de hogere cognitieve functies, zoals dromen, concentreren, onthouden en bewust waarnemen.
Overleden personen
Dromen over een overleden persoon die in jouw droom nog leeft, betekent vaak dat je het overlijden nog niet hebt geaccepteerd. Dromen met hierin onbekende personen weerspiegelen een nieuwe kant van jezelf.
Je hoeft echt geen medium te zijn om dit te kunnen. Veel mensen 'praten' met een overleden dierbare. Zeker als de relatie persoonlijk is geweest. Uit mijn eigen ervaring weet ik dat het mogelijk is om een verbinding te voelen met diegenen die niet langer fysiek aanwezig zijn.