Een rechtshandeling is een handeling waarmee een bestuursorgaan beoogt een rechts-gevolg tot stand te brengen. Bij een feitelijke handeling bestaat dit oogmerk niet.
Een rechtshandeling is een handeling die iemand uitvoert met de bedoeling een bepaald rechtsgevolg tot stand te brengen. Art. 3:33 B.W. bepaalt daarom: “Een rechtshandeling vereist een op een rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard”.
Feitelijke handeling als menselijke handeling met niet-beoogd rechtsgevolg. In engere zin wordt met feitelijke handeling een menselijke handeling met rechtsgevolg aangeduid die geen rechtshandeling is. Bij de rechtshandeling treedt het rechtsgevolg op, omdat dit in de handeling werd beoogd.
Een rechtsgevolg is het ontstaan, tenietgaan of gewijzigd raken van een juridische relatie. Voorbeelden van rechtshandelingen zijn het sluiten van een koopovereenkomst of een arbeidsovereenkomst. Een onrechtmatige daad is bijvoorbeeld geen rechtshandeling, want hierbij is geen rechtsgevolg beoogd.
Een overeenkomst is een meerzijdige rechtshandeling waarbij een of meer partijen jegens een of meer andere een verbintenis aangaan. We zagen eerder al dat een overeenkomst een meerzijdige rechtshandeling is. Rechtshandelingen zijn handelingen waarvan degene die die handeling verricht, het rechtsgevolg beoogt.
Zowel een aanbod als een aanvaarding zijn rechtshandelingen. Een rechtshandeling is een op rechtsgevolg gerichte wil, die zich door middel van een verklaring heeft geopenbaard. Als de wederpartij een aanbod aanvaard, dan komt tussen partijen een overeenkomst tot stand.
Is de rechtshandeling anders dan om niet gedaan, dan is de wetenschap van benadeling vereist bij zowel de debiteur als bij de ontvanger van de prestatie. Een rechtshandeling is iets waardoor er een verandering in de wereld van het recht komt, ongeacht of er feitelijk dingen veranderen.
Dat is een handeling van een overheidsorgaan, waarmee die zijn taak en macht als overheid uitoefent.
Natuurlijke personen en rechtspersonen kunnen rechtshandelingen verrichten. Dit is een (feitelijke) handeling waarbij men een bepaald (rechts)gevolg beoogt. Bijvoorbeeld de koop van een auto, het sluiten van een contract of een schenking.
Een verbintenis komt tot stand door een rechtshandeling of een rechtsfeit. Een rechtshandeling is een handeling die iemand uitvoert waardoor een bepaald rechtsgevolg tot stand komt. Een voorbeeld hiervan is een verbintenis door het aangaan van een huwelijk of koopovereenkomst tussen twee personen.
Een feitelijke handeling is een term die duidt op de handeling waarbij een persoon niet een bepaald rechtsgevolg ten doel heeft. In het Nederlands wetssysteem wordt enerzijds als feitelijke handeling aangemerkt: elke handeling die weliswaar rechtsgevolg sorteert, maar die op zichzelf geen rechtshandeling is.
Betaling wordt dan niet gezien als een rechtshandeling, maar als een gedraging waar de wet het rechtsgevolg van voldoening van de verbintenis aan verbindt, los van de wil van de handelende partij. De bepalingen inzake rechtshandelingen zijn echter van overeenkomstige toepassing.
1 Een besluit is een eenzijdige rechtshandeling. 2 Het wordt aangemerkt als een 'interne rechtshandeling', nu het besluitvormingsproces zich afspeelt in de rechtspersoon en het de rechtsverhoudingen binnen de rechtspersoon regelt. Daarnaast hebben sommige besluiten ook externe werking.
Een rechtshandeling is een handeling waarmee een bestuursorgaan beoogt een rechts-gevolg tot stand te brengen.Bij een feitelijke handeling bestaat dit oogmerk niet.
Iedere natuurlijke persoon is bekwaam tot het verrichten van rechtshandelingen, voor zover de wet niet anders bepaalt. 2. Een rechtshandeling van een onbekwame is vernietigbaar. Een eenzijdige rechtshandeling van een onbekwame, die niet tot een of meer bepaalde personen gericht was, is echter nietig.
Wanneer een rechtshandeling nietig is, is het alsof de rechtshandeling nooit heeft bestaan. Een rechtshandeling is nietig indien dit bijvoorbeeld in strijd is met dwingend recht: wettelijke regels waar burgers zich aan moeten houden. Van deze regels mag niet worden afgeweken, ook niet in een contract of overeenkomst.
Een rechtshandeling is een feitelijke handeling die een natuurlijk persoon of rechtspersoon uitvoert met de bedoeling een bepaald rechtsgevolg tot stand te brengen. Voor een rechtshandeling is het vereist dat een op een rechtsgevolg gerichte wil is die zich door een verklaring heeft openbaard.
Uit artikel 6:201 BW volgt dat de zaakwaarnemer bevoegd is rechtshandelingen te verrichten in naam van de belanghebbende. Hij is hiertoe bevoegd voor zover de belangen van de belanghebbende daardoor naar behoren worden behartigd.
Een overeenkomst is steeds een twee-of meerzijdige rechtshandeling en onderscheidt zich hierdoor van de eenzijdige rechtshandeling, zoals bv. een aanbod of een testament, waarbij één wilsuiting voldoende is. Een overeenkomst is ofwel wederkerig ofwel eenzijdig.
Rechtsfeiten kunnen worden bewezen met alle middelen van recht. Rechtshandelingen zijn daden gesteld met het oog op rechtsgevolgen. Zo is een onrechtmatige daad (vb. een verkeersongeval) niet gesteld met de bedoeling rechtsgevolgen te hebben, maar heeft zij als rechtsfeit wel rechtsgevolgen.
Een publiekrechtelijke rechtshandeling is een rechtshandeling die alleen door een bestuursorgaan kan worden verricht. De bedoeling ervan is dat er rechten en plichten ontstaan. Het gaat om rechtshandelingen die alleen de overheid, het bestuursorgaan, kan verrichten.
Een obligatoire overeenkomst is bijvoorbeeld de koop: de verkoper is verplicht de zaak te geven; de koper is verplicht de prijs te betalen. Niet obligatoir is bijvoorbeeld de zakenrechtelijke overeenkomst bij de overdracht van een zaak of de bewijsrechtelijke overeenkomst.
Een verbintenis is het gevolg van een eenzijdige of een tweezijdige rechtshandeling, of van een feitelijke handeling. De verbintenis ontstaat uit een overeenkomst, of uit de wet.
Bevestiging is een eenzijdige rechtshandeling.
De meest kenmerkende rechtshandeling in het erfrecht is uiteraard het opstellen van een testament. Dit betreft een eenzijdige rechtshandeling die niet tot een of meerdere personen is gericht (een zogenaamde ongerichte rechtshandeling).