Diabetes insipidus is een relatief zeldzame aandoening waarbij de nieren de urine niet meer kunnen concentreren. De naam diabetes doet vermoeden dat het hier om suikerziekte gaat. Dit is echter niet het geval.
De meest voorkomende klachten bij diabetes insipidus (AVP deficiëntie) zijn een droge mond en altijd dorst, zowel overdag als 's nachts. Om dat dorstgevoel tegen te gaan, drinken mensen met diabetes insipidus vaak erg veel, waardoor ze ook vaak en veel plassen, soms wel vijftien liter per dag.
Met behandeling kunnen honden met diabetes insipidus een normale levensduur hebben en relatief normale levens leiden. Een onbehandelde hond kan het ook heel goed doen, zolang er altijd voldoende water beschikbaar is.
Symptomen van suikerziekte bij de hond
Honden met suikerziekte plassen veel en hebben honger. Ze drinken meer, eten meer en worden mager. De hond voelt zich niet lekker, slaapt vaker, loopt langzamer en krijgt een dichte en plukkerige vacht. Honden kunnen staar (troebele ooglens) ontwikkelen.
Hoewel Diabetes Insipidus meestal niet is te genezen, kunnen met het toedienen van synthetische vasopressine de (levens)gevaarlijke symptomen wel worden bestreden. Een patiënt kan vasoperine toegediend krijgen via de neus waarbij het wordt opgenomen door het neusslijmvlies of in tabletvorm.
Als de diagnose diabetes insipidus is gesteld, krijg je medicijnen voorgeschreven. Deze zul je waarschijnlijk de rest van je leven moeten gebruiken. Het medicijn dat je voorgeschreven krijgt is desmopressine-acetaat. Deze stof lijkt veel op het antidiuretisch hormoon dat je anders zelf zou aanmaken.
De primaire symptomen van diabetes insipidus zijn overmatige dorst en overmatig urineren , soms wel elke 15 minuten. Dit wordt veroorzaakt door het gebrek aan antidiuretisch hormoon (ADH), ook wel vasopressine genoemd, of het onvermogen van de nieren om te reageren op ADH.
Hoewel diabetes zelf geen pijnlijke aandoening is, kan het leiden tot andere gezondheidsproblemen die uw hond pijn kunnen bezorgen . Raadpleeg uw dierenarts om te bepalen of pijnstillers, zoals een opioïde of pijnstiller die veilig is voor gebruik bij honden, de pijn van uw hond kunnen verlichten.
de behandeling van diabetes
Zowel beweging als de maaltijden hebben invloed op de insuline behoefte van een dier met diabetes. Er bestaan ook speciale dieetvoeders voor honden met diabetes. Met de huidige suikerziekte behandel- en controlemethoden heeft uw hond dezelfde levensverwachting als 'gezonde' soortgenoten.
De ziekte van Cushing bij de hond. De ziekte van Cushing bij de hond betreft een aandoening waarbij de bijnieren te veel hormoon aanmaken. Het is een ziekte die zeer vaak bij de hond voorkomt, met name kleine hondenrassen. Bij de ziekte van Cushing wordt er teveel cortisol aangemaakt in de bijnieren van de hond.
Het enige dat u moet weten over het dieet van uw kat met diabetes insipidus is dat natvoer beter is, om de hoeveelheid water die hij binnenkrijgt te maximaliseren (natvoer of blikvoer heeft een hoog vochtgehalte) en zo te voorkomen dat hij uitdroogt.
Nefrogene diabetes insipidus is meestal erfelijk.
Diabetes insipidus is niet gerelateerd aan diabetes type 1 of diabetes type 2 (ook bekend als diabetes mellitus), maar het deelt wel enkele van dezelfde tekenen en symptomen. De 2 belangrijkste symptomen van diabetes insipidus zijn: extreme dorst (polydipsie)veel plassen, zelfs 's nachts (polyurie)
Diabetes insipidus is een ziekte waarbij de nieren meer urine produceren dan normaal. Dit komt door een tekort aan een bepaald hormoon, het antidiuretisch hormoon of ADH. Soms ligt de oorzaak in de hersenen, soms in de nieren.
Je kunt dat niet zien aan de urine. De glucose in de urine trekt extra water mee uit het lichaam. Je dreigt uit te drogen, je gaat dit als dorst voelen en je gaat automatisch veel drinken. In het begin van de diabetes is het vaak ook opvallend dat mensen opeens kilo's afvallen terwijl ze toch normaal eten.
Beslissen wanneer je een diabetische hond moet laten inslapen is nooit makkelijk, maar je moet het altijd baseren op de kwaliteit van leven van je hond. Als je hond ernstig ziek is, niet reageert op insuline en alle opties zijn uitgeput , overweeg dan euthanasie.
Merkt u dat uw hond veel drinkt of plast? Dan is het goed om na te gaan hoeveel uw hond precies drinkt. Drinken is zo vanzelfsprekend dat we er vaak geen aandacht aan besteden. Toch is (veel) meer drinken één van de symptomen van veel ziektes, zoals nierproblemen, blaasontsteking of een baarmoederontsteking.
Signalen van ongemak: het regelmatig maken van geluiden als grommen of janken, verandering in lichamelijke verzorging, een depressieve indruk maken, veranderde reactie op mensen of andere honden (een hond kan steun gaan zoeken bij u, of zich juist gaan verstoppen of terugtrekken).
Om uw dier niet te verrassen, is het raadzaam om de prikpen bij het oor van het dier te houden en een paar keer op de knop te drukken, alvorens een eerste test uit te voeren. Wanneer u de oorrand kiest als prikplaats, kan het handig zijn om een zaklamp te gebruiken om de ader beter te zien.
Als u te veel insuline geeft, bel dan direct uw dierenarts. Dieren met diabetes zijn vatbaar voor infecties, dus let op tekenen van abcessen in de mond, zweren op de huid, bloed in de urine of moeite met plassen, of braken en diarree .
Diabetes insipidus (AVP deficiëntie) is heel goed te behandelen met medicijnen. De meeste mensen ondervinden bij goed gebruik van de medicijnen geen hinder meer van de aandoening.
Wat zijn de oorzaken van diabetes insipidus? De meest bekende oorzaken van centrale diabetes insipidus zijn hersenvliesontsteking, hersenbloeding, sarcoïdose of hersentrauma. Ook een hypofyseoperatie kan (tijdelijk) leiden tot diabetes insipidus. Soms wordt geen oorzaak voor de centrale diabetes insipidus gevonden.
Een urine-osmolaliteit van <300 mOsm/kg met een gelijktijdige plasma-osmolaliteit van >300 mOsm/kg of een natriumgehalte boven de bovengrens van normaal na dehydratie (>146 mmol/l) is suggestief voor centrale of nefrogene DI (3, 4, 6).