In Mexico viert men feest op 1 & 2 november: het is Día de Muertos, de Dag van de Doden. Voor veel mensen is dit een bijzonder feest waarbij overleden dierbaren, zowel mens als dier, worden herinnerd. Hun leven wordt gevierd! Dus niet op een verdrietige manier, maar juist met veel gezelligheid.
Elk jaar op 1 en 2 november is het groot feest in Mexico: dan wordt Día de los Muertos gevierd. Tijdens de 'Dag van de Doden' tonen mensen hun liefde en respect voor overleden familieleden.
Dia de los Muertos is een viering van leven, dood en familie, en het kan vrede brengen aan de feestvierders . "Halloween heeft een griezelige connotatie; we hebben het over heksen, snoep en skeletten," zegt Alejandra Balcazar, Latine/x-coördinator in het Center for Student Diversity. "Dia de Muertos is een traditie van vreugde.
Día de los Muertos begint in de nacht van 31 oktober op 1 november. Er wordt geloofd dat dan de zielen van de overleden kinderen terug komen op aarde. Dit noemen ze ook wel Día de los Angelitos, de dag van de kleine engelen. De geesten van alle overleden kinderen zijn 24 uur lang met hun families herenigd.
De Dag van de Doden vindt zijn oorsprong in de tradities van de Meso-Amerikaanse inheemse volkeren. Voor onder anderen de Azteken, Maya en Purépecha was het gebruikelijk de voorouders en dus de doden te vereren (zie voorouderverering).
Op straat en in huis worden skeletten en doodshoofden neergezet; winkels en markten verkopen snoep en speelgoed in de vorm van macabere doodssymbolen zoals suikerschedeltjes, skeletpoppen, doodskisten en voorstellingen van de dood La Muerta. Tijdens Día de Muertos brengt jong en oud een bezoek aan het familiegraf.
Het verschil tussen Dia de los Muertos en Halloween
Halloween draait om griezeligheid, angst en commercieel vermaak, terwijl Dia de los Muertos een diepe spirituele en culturele betekenis heeft en gaat over het eren en herdenken van overleden geliefden.
De Mexicanen vieren de Dag van de Doden op verschillende manieren. Terwijl veel mensen meedoen aan de grote, kleurrijke optochten met muziek en verkleed zijn als doden, brengen anderen de dag en nacht samen met hun familie op het kerkhof door.
Tijdens Día de los Muertos genieten de Mexicanen van traditionele tamales, koekjes, snoep, zoete pompoen en chocolademelk.
Halloween is een variant van de christelijke feestdagen Allerheiligen en Allerzielen. Die werden in de negende eeuw door paus Gregorius IV vastgelegd op 1 en 2 november. Op die dagen gingen mensen naar het kerkhof en brandden ze kaarsen om hun doden te herdenken.
Calavera de Azucar/suikerschedels
In tegenstelling tot de griezelige schedels en skeletten die met Halloween worden geassocieerd, vertegenwoordigen deze felgekleurde schedels de overleden zielen in de cirkel van het leven . "Het is om hun levens te vieren," zei Caballero.
Gedurende de periode van drie dagen worden de graven door families schoongemaakt en versierd. De meeste families bezoeken de begraafplaatsen waar hun dierbaren begraven liggen en versieren hun graven met ofrendas (altaren) , waar vaak oranje goudsbloemen (Tagetes erecta) op staan, ook wel cempasúchil genoemd (oorspronkelijk cempōhualxōchitl genoemd, Nāhuatl voor 'twintig ...
Elementen van een Ofrenda (tekst)
Papel picado dient als een kleurrijke en betekenisvolle afwerking: zwart staat voor de dood, paars voor verdriet, roze voor feest, wit symboliseert hoop en geel staat voor de zon . Suikerschedels, of calaveras, voegen een luchtige toets toe, voor zowel de doden als de levenden.
Deze traditie wordt vandaag de dag voortgezet met speciale altaren die op specifieke dagen worden gebouwd ter ere van verschillende groepen: 28 oktober voor degenen die zijn omgekomen door een ongeluk of geweld, 29 oktober voor personen die zijn verdronken, 30 oktober voor vergeten en eenzame zielen, 31 oktober voor ongeboren kinderen, 1 november voor overleden kinderen, en ...
Er wordt gezegd dat de Calendula, ook wel goudsbloem genaamd, een doordringende geur voortbrengt waarvan wordt gedacht dat het de zielen naar hun offers kan trekken en ze na hun komst terug kan leiden naar hun graven. De bloem zelf wordt ook vaak de flor de muerto; bloem des doods genoemd.
In de loop der eeuwen hebben inheemse religieuze tradities zich vermengd met het rooms-katholieke geloof van de kolonisators. Voor het Dodenfeest worden de zielen van overledenen uitgenodigd om voor een paar uur terug naar huis te komen en fijne herinneringen op te halen. De skeletten lachen, dansen en zingen.
Tamales, verpakt in maïskolven en gestoomd, zijn hartig en vol van smaak. Ze zijn al eeuwenlang onderdeel van Mexicaanse feesten en symboliseren gemeenschap en traditie , waardoor ze het perfecte gerecht zijn om te delen met zowel familie als voorouders tijdens de feestdag.
Al duizenden jaren geleden hadden de Azteken, een van de oorspronkelijke bewoners van Mexico, een opvallend ritueel. Ze bewaarden de schedels van overleden mensen en stelden deze tentoon. Voor de Spaanse veroveraars leek het alsof ze met de dood spotten.
De Dag van de Doden, of 'Día de los Muertos' in het Spaans, is een levendige Mexicaanse feestdag waar families de zielen van hun overleden familieleden eren en verwelkomen met eten, drinken en festiviteiten.
Griekenland – Driejarige afscheid
Na een half jaar, een jaar en na twee jaar herdenkt men opnieuw de doden. Na drie jaar worden de botten van de overledenen opgegraven om vervolgens opnieuw te begraven.
De korte geschiedenis van de novenen
Na de begrafenis werd traditioneel gedurende negen dagen een Novene gehouden, die symbool stond voor de negen maanden dat een persoon in de baarmoeder zat .
Bloemen leggen bij het graf van je opa op zijn verjaardag, een jaarlijks diner op de sterfdag van je oom of een vast herdenkingsplekje in huis. Het zijn voorbeelden van rouwrituelen. Sommige families houden er unieke rouwrituelen op na. Maar over het algemeen worden rouwrituelen sterk beïnvloed door cultuur en religie.
Halloween en de Dag van de Doden lijken op elkaar, ondanks dat het twee verschillende feestdagen zijn. Beide vieringen vinden plaats eind oktober en begin november en hebben hun wortels in oude tradities. Beide feestdagen omvatten kostuums, versieringen en vieringen met familie en vrienden .
Dat komt doordat Halloween van origine óók een katholiek feest was, namelijk de vooravond van Allerheiligen, All Hallow's Eve. De katholieke traditie kent verschillende 'bedelfeesten', vaste momenten in de donkere dagen van het jaar waarop kinderen en armen langs de deuren mochten trekken voor een aalmoes.
De wortels van Halloween liggen waarschijnlijk bij het Keltische feest Samhain. De Kelten in Ierland en Groot-Brittannië vierden dit feest op 31 oktober op de Keltische variant van oudejaarsdag. Op 1 november eindigde het oogstseizoen en begon de winter, en daarmee het nieuwe jaar.