Overblijfselen van de Berlijnse Muur in de stad Het bekendste en langste (1316 meter) overgebleven fragment van de Muur staat langs de oever van Spree aan de Mühlenstraße in Friedrichshain, tussen het Ostbahnhof en de Oberbaumbrücke.
Overblijfselen van de Muur
Van de Muur is nog maar weinig overgebleven. Aan de Bernauer Straße vindt u de Gedenkplaats Berlijnse Muur, voor een achtergrond van restanten. Een bijzonder stukje Muur is de East Side Gallery, waar kunstenaars uit de hele wereld hun artistieke kwaliteiten op los hebben gelaten.
Het beroemdste overgebleven deel van de Berlijnse Muur is de East Side Gallery . De East Side Gallery is het langste overgebleven deel van de Muur met 1,3 km (iets minder dan 1 mijl) en is de populairste plek om de Berlijnse Muur vandaag de dag te zien.
De Oost-Duitsers begonnen in de nacht van zaterdag 12 augustus op zondag 13 augustus 1961 met de bouw van de Berlijnse Muur. Dit geschiedde zonder enige kennisgeving aan of overleg met West-Duitsland. De bouw heeft slechts enkele weken geduurd.
Prijzen variëren van zo'n 1 tot 50 euro voor een brokje. Uiteraard betaal je meer naarmate het stuk groter wordt. Volgens de BBC werd september 2008 tijdens een veiling in Berlijn nog 7.800 euro neergeteld voor een flinke brok van de muur.
In 1989 vindt een grootschalige uittocht van DDR-burgers plaats en gaat het volk de straat op om tegen het communistische regime te demonstreren. Na onophoudelijke protesten van duizenden moedige Oost-Duitse burgers valt de Berlijnse Muur op 9 november 1989. Op 3 oktober 1990 worden Oost- en West-Duitsland herenigd.
Een origineel stuk Berlijnse Muur van 1 meter lengte kost tussen de $ 12.000 en $ 25.000 in het Amerikaanse gedeelte, £ 10.000 - £ 15.000 in het Britse gedeelte en 11.000 tot 22.000 euro in het Franse gedeelte .
Met een deel van een slagboom rammen inwoners uit Oost-Berlijn een bres in de Muur bij overgangspunt Bernauer Strasse, 11 november 1989. Na enige twijfel openen zij de grens en is de muur gevallen.
In slechts twee weken tijd hadden het Oost-Duitse leger, de politie en vrijwillige bouwvakkers een geïmproviseerde muur van prikkeldraad en betonblokken voltooid: de Berlijnse Muur, die de ene kant van de stad van de andere scheidde.
Na de Tweede Wereldoorlog zochten de geallieerden een manier om Duitsland te weerhouden om op korte termijn weer een oorlog te beginnen. In tegenstelling tot de Eerste Wereldoorlog zocht men deze maal geen heil in een streng verdrag zoals het Verdrag van Versailles, maar in de opdeling van Duitsland.
Het Berlijnse Muurmonument geeft bezoekers een bijzonder informatieve en directe indruk. Een deel van de nog steeds bewaarde, 70 meter lange voormalige grensinstallatie met het resterende stuk Muur en een uitkijktoren staat nog steeds op de voormalige grensstrook.
Over Berlijn
De stad is sinds de jaren 80 gescheiden van de oost- en westkant en heeft nu een zeer diverse bevolking en een overheersend gevoel van verandering . De bloeiende kunstscene begon met de graffiti op de Berlijnse Muur en omarmt nu muurschilderingen en openbare kunstinstallaties.
Replica's bij Checkpoint Charlie
Voor het "Mauermuseum", opgericht in 1962, op slechts 100 meter afstand, is een klein stukje originele muur te zien - evenals een originele grenspost. Het witte huis van het controlepunt aan de westkant is slechts een replica.
Volgens het verloop van de muur van noord naar zuid is het nog mogelijk om in het Mauerpark, langs de Bernauer Strasse, Potsdamer Platz, Topographie des Terrors, Checkpoint Charlie en bij de East Side Gallery overgebleven delen van de muur te zien.
Het hokje waar de portier zat tot 2011 heette Charlie, genoemd naar het historische Checkpoint Charlie, de bekende controlepost tussen Oost- en West-Berlijn. Martin Versteegh was student werktuigbouwkunde vanaf 2009 en zag het verlaten hokje, en de letters Charlie.
Gedurende de Koude Oorlog werd Europa verdeeld in twee ideologische blokken: het communisme en het kapitalisme. Deze waren gescheiden door het zogenaamde IJzeren Gordijn. Een onderdeel van deze grensafscheiding stond in Berlijn. Bijna 30 jaar lang werd deze stad verdeeld door de Berlijnse Muur.
De 155 kilometer lange Berlijnse Muur, die dwars door het stadscentrum liep, omringde West-Berlijn van 13 augustus 1961 tot 9 november 1989. De Muur was bedoeld om te voorkomen dat mensen vanuit Oost-Berlijn naar het Westen zouden vluchten.
Waarom braken de mensenmassa's de muur af nadat de poorten waren geopend? De muur was een symbool dat mensen wilden vernietigen . Wat kun je afleiden uit het feit dat mensen bereid waren hun leven te riskeren om de muur over te steken voordat deze werd verwijderd? Veel Oost-Duitsers wilden koste wat het kost Oost-Duitsland verlaten.
De Berlijnse Muur is een symbool van verdeeldheid. In augustus 1961 bouwt de DDR deze muur om de aanhoudende toevloed van mensen uit Oost-Berlijn naar het Westen tegen te gaan. De “muur van schaamte”, zoals die dan in het Westen wordt genoemd, moet beide delen van de stad volledig afsluiten.
Vluchtpogingen bij de Muur
Uit het onderzoek blijkt dat het in 98 van de 136 dodelijke gevallen aan de Muur om een vluchtpoging ging, 38 anderen kwamen door andere oorzaken gerelateerd aan de Muur om het leven. Zo verdronken tussen 1961 en 1989 vijf West-Berlijnse kinderen in de Spree.
Het IJzeren Gordijn liep door heel Europa, van de Barentszzee in het hoge Noorden tot aan de Zwarte Zee, waarvan honderden kilometers door Duitsland, dat het land verdeelde in Oost en West. En niet zomaar verdeeld, maar fysiek van elkaar gescheiden door het IJzeren Gordijn.
In mei 1949 werd de Bondsrepubliek Duitsland (BRD) opgericht. Het was een tijdelijke staat, benadrukten de West-Duitse politici, in afwachting van een vereniging. Maar in oktober volgden de communisten in het oosten met een eigen staat: de DDR. De Duitse deling was een feit.
Overblijfselen van de Muur
Van de Muur is nog maar weinig overgebleven. Aan de Bernauer Straße vindt u de Gedenkplaats Berlijnse Muur, voor een achtergrond van restanten. Een bijzonder stukje Muur is de East Side Gallery, waar kunstenaars uit de hele wereld hun artistieke kwaliteiten op los hebben gelaten.
In augustus 1994 werd een deel van de Berlijnse Muur verplaatst naar Vaticaanstad. In de sierlijke tuin waar pausen al sinds de 13e eeuw mediteren en ontspannen, is de Muur versierd met een schildering van de Sint-Michaëlskerk.
Sovjet-leider Nikita Chroesjtsjov besluit in 1961 dat de leegloop van de DDR definitief tot een eind moet komen. Net als secretaris-generaal van de SED Walter Ulbricht is hij van mening dat er een muur gebouwd moet worden. In de nacht van 12 op 13 augustus wordt een begin gemaakt met de bouw van de Berlijnse Muur.