Op 15 november 1988 richtte de
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Vanaf 1516 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog maakte het gebied van de huidige staat Palestina deel uit van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk, net als het gebied van het huidige Israël, Libanon, Syrië en Jordanië.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
Omdat veel Palestijnen geen nationaliteit hebben en staatloos zijn, wordt hun asielrelaas getoetst aan het land van hun gebruikelijke verblijfplaats als hun land van herkomst. Vaak wordt gesproken over het land waar de asielzoeker zijn 'centrum van activiteiten' had, zoals werk, wonen, familie en onderwijs.
Het Palestijnse volk bestaat uit Arabieren die leven - en door de geschiedenis heen hebben geleefd - in een bepaalde geografische regio in het Midden-Oosten. Over het algemeen wordt Palestina gebruikt om te verwijzen naar de geografische regio die zich uitstrekt van de Middellandse Zee in het oosten tot de rivier de Jordaan in het westen.
Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Het gebied werd niet geannexeerd door Israël, maar Israëlisch-joodse kolonisten stichtten er onder bescherming van het Israëlisch defensieleger in totaal 21 nederzettingen. In 2005 ontruimde Israël de nederzettingen in de Gazastrook.
Veel inwoners van Gaza zijn afstammelingen van mensen die in 1948, tijdens de oprichting van de staat Israël, op de vlucht sloegen of van huis en haard werden verdreven . Deze periode noemen de Palestijnen de Nakba, het Arabische woord voor catastrofe.
Het noordelijke deel, dat tien van de twaalf stammen omvatte, nam de naam "Israël" mee, maar werd ook wel het "Tienstammenrijk" of "Efraïm" genoemd, naar de meest dominante stam. Het rijk hield stand tot 722 v. Chr.. Het zuidelijke deel na de splitsing werd het koninkrijk Juda genoemd.
Gaza is een smalle strook land met een luttele oppervlakte van 365km2, omringd door Israël, Egypte en de Middellandse Zee. Er wonen ruim 2,1 miljoen mensen, waarvan de helft jonger is dan 18 jaar. Het is één van de dichtstbevolkte gebieden ter wereld.
Israël is de naam van de staat die in 1948 werd uitgeroepen op een deel van het gebied dat onder het Britse mandaat van 1920 tot 1948 bekend stond onder de naam Palestina.
Bij het einde van het Britse mandaat in 1948 brak een oorlog uit. Bij de wapenstilstand van 1949 was Palestina verdeeld tussen de nieuw gestichte staat Israël, Transjordanië en Egypte. In 1994 kwam er Palestijns zelfbestuur, tegenwoordig bekend onder de naam Staat Palestina.
Israël valt in 1978 en in 1982 Libanon binnen om een einde te maken aan de aanvallen van Palestijnse strijders die vanuit Libanon opereren. Het Israëlische leger blijft het zuiden van Libanon tot 2000 bezetten.
Hoe is het jodendom ontstaan? Volgens joodse verhalen werd omstreeks 1813 voor Christus Abram geboren in Kanaän, een stuk land waar nu Israël, de Palestijnse gebieden en Libanon liggen. Op het moment dat Abram één god ging aanbidden in plaats van de vele goden die zijn vader vereerde, begon het jodendom.
Vóór de oorlog rond de oprichting van Israël in 1948, maakte het huidige Gaza deel uit van het grote gebied in het Midden-Oosten onder Brits koloniaal bestuur. Nadat Israël de coalitie van Arabische staten had verslagen, kreeg het Egyptische leger de controle over een kleine strook land ingeklemd tussen Israël, Egypte en de Middellandse Zee.
De Egyptische bezetting van de Gazastrook vond plaats tussen 1948 en oktober 1956 en opnieuw van maart 1957 tot juni 1967. Vanaf september 1948, tot de ontbinding door de Egyptische president Gamal Abdel Nasser in 1959, werd de Gazastrook officieel beheerd door de Palestijnse regering (1948-1959).
De voornaamste prioriteit voor de Hezbollah is het "verzet tegen de bedreiging van de aartsvijand Israël tegen het moederland Libanon".
Van 1917 tot 1947
Tot september 1922 bleef Jeruzalem en de rest van Palestina onder Brits militair bestuur. Door de Volkerenbond werd in 1922 het mandaat aan de Britten gegeven om Palestina te besturen en de lokale bevolking voor te bereiden op zelfstandigheid.
Ondanks verdrijvingen en ballingschappen hebben er door de eeuwen en millennia heen altijd Joden in het Land van Israel gewoond. De laatste grote ballingschap begon in het jaar 135 en leidde ertoe dat het merendeel van de Joden over de wereld verspreid raakte.
Wie waren er het eerst, het Palestijnse volk of de Joden in het land Israël? Kanaänieten, Feniciërs en/of Filistijnen , waren er waarschijnlijk eerder dan de Joden of de Palestijnse Arabieren.
De term 'Palestina' was oorspronkelijk een aanduiding van een gebied in het zuiden van Kanaän waar het volk dat de Filistijnen werd genoemd een heel klein deel van bezette. Onder andere de Kanaänieten, Kanaänitische Feniciërs en de Israëlieten vestigden zich al veel eerder in het gebied.
De Bijbelse aartsvader Abraham wordt door joden, christenen en moslims vereerd om zijn geloof in God. Hij is de 'vader van vele volkeren'. Hij is de stamvader van de Israëlieten en de Ismaëlieten. Isaak, de zoon die zijn vrouw Sara hem schonk, was de drager van het 'altijddurende verbond' dat JHWH met Abraham sloot.
Als stamvader van de Amalekieten wordt Amalek genoemd.