De uitvinding van de mechanische klok wordt toegeschreven aan de Fransman Gerbert (later paus Silvester II), die leefde rond de 10e eeuw. Tot aan de Nieuwe Tijd was een klok de ingewikkeldste machine die men kon maken. Op zee is een slingeruurwerk onbruikbaar.
De eerste vastgelegde uitvinding van een klok was de creatie van de waterklok door de Egyptenaren of Babyloniërs in de veertiende eeuw v.Chr. De Chinezen bouwden rond deze tijd ook een soortgelijke klok, die kwik gebruikte in plaats van water. De indianen vonden ook waterklokken uit.
Zonnewijzers waren het eerste tijdmeetinstrument. De oudst bekende is van rond 1500 voor Christus. Onze tijd, de uren en minuten, werden bedacht door middeleeuwse astronomen. Zij grepen terug op de Babyloniërs, die telden in zestigtallen in de wiskunde en astronomie.
Natuurkundig gezien wordt de tijd overal ter wereld bepaald door atoomklokken. Die maken gebruik van de resonantiefrequentie van atomen, die per type atoom altijd dezelfde is. Door een elektromagnetisch veld te creëren dat meetrilt met de frequentie van de atomen, kunnen klokken de tijd met uiterste precisie meten.
Maar de mensen wilde de tijd nog veel nauwkeurig weten. Er werd ijverig gewerkt aan een instrument om de tijd te bepalen en zo werd de eerste klok uitgevonden. De Chinezen vonden 5000 jaar geleden de eerst uit. Een stuk koord werd in olie gedompeld en op gelijke afstand werden knoppen gelegd.
Griek bedacht minuten
Zij verdeelden de dag in 24 uur, maar hun zonnewijzers en waterklokken waren niet bijster geschikt voor nauwkeuriger tijdmetingen. Het concept van minuten en seconden werd in 150 n. Chr. bedacht door de Griek Ptolemaeus.
De uitvinding van de mechanische klok wordt toegeschreven aan de Fransman Gerbert (later paus Silvester II), die leefde rond de 10e eeuw. Tot aan de Nieuwe Tijd was een klok de ingewikkeldste machine die men kon maken. Op zee is een slingeruurwerk onbruikbaar.
Veel mensen erkenden de Greenwich-meridiaan informeel als de nulmeridiaan, vóór de Internationale Meridiaanconferentie in 1884. Sir Sandford Fleming speelde een belangrijke rol bij de ontwikkeling van een bevredigend wereldwijd systeem voor het bijhouden van de tijd.
Ze begonnen met het tellen vanaf middernacht, 0 uur dus, met twaalf uren voor en twaalf uren na het middaguur. Daarom heeft onze klok dus 12 uren.
Toen een ingenieur in 1876 een trein miste, besloot hij het probleem op te lossen. Sandford Fleming bedacht in de 19e eeuw een wereldwijde standaard voor tijdmeting. Het aantal en de indeling van de tijdzones is sindsdien echter veranderd.
DE VERDELING van het uur in 60 minuten en van de minuut in 60 seconden komt van de Babyloniërs die een sexagesimaal (tellen in 60) systeem gebruikten voor wiskunde en astronomie. Ze leidden hun getallensysteem af van de Sumeriërs die het al in 3500 v.Chr. gebruikten.
Hoe laat het is, hangt af van waar je je op aarde bevindt. De aarde draait om haar as en steeds wordt een helft van de aardbol belicht, daar is het dag. Om vast te leggen hoe laat het dan is, gebruikte men vroeger dus de stand dan de zon. Stond de zon precies in het zuiden, dan was het 12 uur 's middags.
Zowel de oude Sumeriërs als de Babyloniërs legden de basis voor ons moderne tijdsbegrip. Zij gebruikten een sexagesimaal stelsel met 60 als basis.
De rotatie van de aarde en UT worden gemonitord door de International Earth Rotation and Reference Systems Service (IERS) . De International Astronomical Union is ook betrokken bij het vaststellen van standaarden, maar de uiteindelijke beoordelaar van uitzendstandaarden is de International Telecommunication Union of ITU.
Vroeger had je maar één tijd. Dat was de wintertijd. Tijdens de eerste wereldoorlog vond de Duitse regering het slim om in de zomer de klok een uurtje te verzetten. De oorlog was duur en zo konden ze op kolen besparen.
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, gebruikten deze samenlevingen verschillende methoden om de tijd bij te houden, waaronder brandende kaarsen, zonnewijzers, waterklokken, astrolabia, canonieke uren en mechanische klokken .
In het oude Egypte werd de nacht verdeeld in 12 gelijke delen. Aan het begin van het Egyptische jaar waren er 12 asterismen (een groep sterren die een patroon vormen aan de nachtelijke hemel) – bekend als decanen – die in de loop van de nacht zichtbaar werden.
Om precies te zijn duurt één omwenteling van de Aarde 23 uur 56 minuten en 4 seconden. Waarom heeft een klok dan 24 uur? Dat komt omdat we de tijd tellen tussen de momenten waarop de Zon op zijn hoogste punt staat op twee opvolgende dagen. De Aarde draait in een dag ook een klein stukje in een baan om de Zon.
Een minuut telt zestig seconden en een uur zestig minuten. Waarschijnlijk is het getal 60 gekozen omdat dit gemakkelijk verdeelbaar is in gehele delen. Een halve minuut is 30 seconden, een derde minuut is 20 seconden, een kwart 15, een vijfde 12, een zesde 10 enzovoort.
Uitvinder van de mechanische klok
Wie heeft nou de mechanische klok uitgevonden? Dat was de Fransman Gerbert, ook wel bekend als paus Silvester II. Deze man vond de mechanische klok uit rond de tiende eeuw. De mechanische klok was op dat moment de meest ingewikkeldste machine die je toen kon maken.
Nu houden meer dan 400 extreem stabiele atoomklokken over de hele wereld de tijd bij. Elk klokje stuurt een signaal naar het Internationale Bureau voor Maten en Gewichten in Frankrijk. Het Bureau vergelijkt ze een keer per maand om tot een definitief getal te komen, de Internationale Atoomtijd (TIA).
Sir Sanford Fleming , een Canadese ingenieur, was in 1878 de eerste die het gebruik van wereldwijde tijdzones voorstelde. Zijn idee was om de wereld te verdelen in 24 tijdzones die elk 15 lengtegraden van elkaar verwijderd waren.
De eerste uitvinding van dit type was het slingeruurwerk, dat in 1656 werd ontworpen en gebouwd door de Nederlandse polymath Christiaan Huygens. De eerste versies hadden een afwijking van minder dan één minuut per dag, en de latere versies slechts 10 seconden, wat voor hun tijd zeer nauwkeurig is.
De oudste klok ter wereld bevindt zich in de klokkentoren S.Andrea, langs de Corso del Popolo (hoofdstraat in Chioggia).
Met die kennis maakt hij in 1656 een slingeruurwerk. Dat is een klok die werkt door de slinger die eraan hangt. Dit is zijn bekendste uitvinding. Christiaan Huygens wil dat niemand anders een slingeruurwerk maakt of verkoopt.