De Y is de enige andere letter waarvoor de Romeinen niet ook schatplichtig zijn aan de Etrusken. De Semitische letter Zajin en de Oud-Griekse Zèta werden vermoedelijk uitgesproken als /dz/.
Talen met een niet-Romeins schrift, zoals Arabisch, Chinees, Cyrillisch, Grieks, Hebreeuws, Japans, Koreaans, Perzisch, Dari, Tamil en Thai, kennen meer uitdagingen dan andere talen.
De letters G, J, U, W en Y waren in het eerste Latijns alfabet nog niet aanwezig. Maar in de loop der jaren werden er steeds meer letters toegevoegd. Zo ontstond het alfabet zoals we het nu kenden met 26 letters.
Waarom het Latijnse alfabet? DIT WAREN oorspronkelijk twee verschillende alfabetten, de eerste waren de "hoofdletters" die afkomstig waren van Latijnse gravures in het oude Rome, de kleine letters werden later ontwikkeld door pen-en-inkt schrijvers .
De Romeinen schreven Latijn met behulp van een alfabet dat bestond uit 21 letters (ABCDEFGHIKLMNOPQRSTVX); Y en Z zijn latere toevoegingen . J, U en W werden niet gebruikt.
De 26 letters van het Latijnse alfabet en de letters met diakritische tekens, digrafen en ligaturen.
(Etruskische V [lijkt meer op Y in sommige iteraties] is Latijnse U; Etruskische F is Latijnse V.) Het Oud-Latijnse alfabet bestond uit 22 letters: de ontbrekende waren J, G, U en W. Oorspronkelijk ontbraken Y en Z ook.
Degene die de 'G' heeft bedacht, is de vrijgelatene Spurius Carvilius Ruga. Hij voegde de letter G toe aan het onderwijs in het Romeinse alfabet in de 3e eeuw v.Chr . Hij was de eerste Romein die een school opende waar men les moest geven, rond 230 v.Chr.
De namen komen uit de tijd dat zetters de literatuur handtekenden en letterkasten hadden die waren verdeeld in partities, één voor kleine letters en één voor hoofdletters. Ze hadden hellende 'frames', een structuur op de juiste hoogte om de kasten op te zetten, kleine letters op het onderste deel en de hoofdletters erboven.
Hij ziet er uit als een hoekig krulletje in een verzorgd schoolschriftje en heeft geen klank. De 27ste letter van het alfabet is de joker.
Daar woonde een volk dat de Feniciërs heette. Zij ontwikkelden de voorloper van ons huidige alfabet. Dat waren niet alleen letters met klanken, maar die letters hadden ook een naam.
Letters tellen
Het Rotokas, een taal die op Papoea-Nieuw Guinea wordt gesproken, heeft maar elf letters, wat het tot het kortste alfabet ter wereld maakt. En de award voor 'taal met de meeste letters' gaat naar het Khmer, wat gesproken wordt in Cambodja, en 74 letters telt.
Het Engelse alfabet behoort tot de Latijnse taalfamilie, maar heeft ook wat Germaanse invloeden. Het Engelse alfabet ontleent de meeste lettersymbolen aan de Latijnse taal. Om deze reden wordt het Engelse alfabet een Latijns alfabet genoemd, ook wel bekend als het Romeinse alfabet .
De Griekse taal wordt geschreven in het Griekse alfabet (Nieuwgrieks: Ελληνικό αλφάβητο, ellinikó alfávito). Dit alfabet is in de oudheid (rond de 9e eeuw v. Chr.) ontwikkeld uit het Fenicische alfabet en bestaat uit 24 letters.
SPQR is de afkorting van het Latijnse Senatus Populusque Romanus, "De Senaat en het Volk van Rome", de zinsnede die fungeerde als de officiële naam van het Romeinse Rijk. De afkorting werd als insigne gebruikt vanaf de tijd van de Romeinse Republiek en stond als inscriptie op openbare gebouwen en triomfbogen.
De Etrusken gebruikten B, C, D voor /p/, /k/, /t/, respectievelijk. Toen de Romeinen het Etruskische alfabet overnamen om het Latijnse alfabet te creëren, gebruikten de Romeinen C voor /g/ zoals in het Grieks, maar ook voor /k/ zoals in het Etruskisch . Maar blijkbaar gebruikten de Romeinen nooit B en D voor /p/ en /t/ zoals de Etrusken deden.
De Romeinen kent iedereen natuurlijk wel, ze hebben een hoop uitgevonden in de geschiedenis.Zoals geld en het alfabet. Lees hier alles over de uitvindingen van de Romeinen.
Oud Latijns alfabet
Latijn bevatte 21 verschillende karakters. De letter ⟨C⟩ was de westerse vorm van het Griekse gamma, maar werd gebruikt voor de klanken /ɡ/ en /k/, mogelijk onder invloed van het Etruskisch, dat mogelijk geen stemhebbende plosieven had .
Rond 300 v.Chr. verwijderde de Romeinse censor Appius Claudius Caecus de Z uit het alfabet. Zijn rechtvaardiging was dat de Z archaïsch was geworden: de uitspraak van /z/ was /r/ geworden door een proces dat rhotacisme heet, waardoor de letter Z nutteloos werd . Tegelijkertijd werd de S ook verwijderd en werd de G toegevoegd … maar dat is een ander verhaal.
Het Engelse alfabet bestaat uit 26 letters: A, B, C, D, E, F, G, H, I, J, K, L, M, N, O, P, Q, R, S, T, U, V, W, X, Y, Z.
Geschiedenis van ij en y
De ij zit niet in het alfabet, de y wel. In de klas hebben veel mensen geleerd het alfabet op te dreunen als “(...) x, ij, z”, maar dat is eigenlijk onjuist; het zou “(...) x, i-grec (of ypsilon), z” moeten zijn.
Het Latijnse alfabet, ook wel bekend als het Romeinse alfabet, had oorspronkelijk 23 letters. Echter, na verloop van tijd, werden sommige van deze letters opgesplitst in verschillende karakters, waardoor het moderne Latijnse alfabet nu 26 karakters bevat. Echter, verschillende talen voegen letters toe of verwijderen ze.
De & (ampersand) heeft een opleving gekend omdat hij de rol van drie tekens in één vervult, waardoor compactere tekst mogelijk is. Het is echter geen letter meer. Het is gedegradeerd tot de status van 'extra tekens' en maakt geen deel meer uit van het alfabet.
Het Chinese karakterschrift heeft ongetwijfeld de meeste tekens. Ieder Chinees woord wordt weergegeven met één of twee karakters. Om de krant te kunnen lezen moet je er zo'n vierduizend kennen, en een geletterde Chinees beheerst er zo'n tienduizend.