Gehechtheidsrelaties kunnen onderverdeeld worden in vier categorieën: veilig, onveilig vermijdend, onveilig ambivalent en gedesorganiseerd.
Er zijn twee typen hechtdraad die gebruikt worden: de oplosbare draad en de niet-oplosbare draad. Voor het hechten van huidwonden wordt op meeste Spoedeisende hulp afdelingen gebruik gemaakt van niet-oplosbaar hechtmateriaal (vaak blauw of zwart van kleur).
Ambivalente hechting (georganiseerd onveilig gehechtheidspatroon): er is maximaal contact tussen de ouder en zijn kind. Het kind blijft dicht bij zijn ouder, omdat hij onzeker is over hoe en of de ouder reageert. De ouder stemt zijn gedrag vaak niet af op zijn kinderen, maar op zijn eigen behoeften.
Kinderen met hechtingsproblemen hebben weinig vertrouwen in zichzelf en in anderen. Ze vinden het moeilijk zich kwetsbaar op te stellen. Ze kunnen niet geloven dat ze op andere mensen kunnen rekenen. Hechtingsproblemen kun je oplossen.
Welke leeftijd is hechting belangrijk? Het hechtingsproces is al vanaf het het eerste levensjaar al belangrijk. De eerste relaties waarbij een kind bewust is van een persoon en diegene herkent, komt al voor tussen de 6 en 12 maanden.
U mag niet baden en zwemmen zolang u hechtingen heeft. Het droog houden van de wond bevordert een goede wondgenezing. U kunt dus beter geen afsluitende pleister op de wond gebruiken; deze maakt de wond vochtig.
Wanneer er sprake is van een goede hechting, wordt dat een veilige hechting genoemd. Kinderen die veilig gehecht zijn zoeken direct contact met of de nabijheid van degenen met wie ze een gehechtheidsrelatie hebben. Ze laten zich snel door hen geruststellen en durven van alles te onderzoeken en ontdekken.
Herkennen van de angstige hechtingsstijl
Overmatige bezorgdheid over de relatie en angst voor verlating. Hier heb ik het over relaties in je volwassen leven, zoals intieme relaties of vriendschappen. Constante behoefte aan bevestiging en geruststelling van de partner.
De borderline persoonlijkheidsstoornis wordt ook als een vroege hechtingsstoornis beschreven. Het is goed denkbaar dat het verstoorde hechtingsgedrag dat deze mensen als kind vaak vertonen, ervoor zorgt dat hun ouders zich ook minder aan hén hechten.
Hechting is de emotionele band die je opbouwt met je kind. Die wordt ook wel gehechtheid of gehechtheidsrelatie genoemd en is belangrijk voor de ontwikkeling van je kind. Je kind krijgt daardoor zelfvertrouwen, ontwikkelt veerkracht en kan ervan leren.
Ambivalente hechtingsstijl kan op verschillende manieren invloed hebben op volwassen relaties. Mensen met deze hechtingsstijl kunnen boos en jaloers worden . Ze kunnen zich onzeker voelen en op zoek gaan naar mensen om de leegte die hun ouders hebben achtergelaten op te vullen, of ze kunnen het gevoel hebben dat ze een partner nodig hebben om hen te redden of om zich compleet te voelen.
Chirurgische hechtingen kunnen op verschillende manieren worden geclassificeerd. Ten eerste wordt het materiaal van het hechtmateriaal gecategoriseerd als oplosbare hechting of niet-oplosbare hechting. De enzymen in de lichaamsweefsels kunnen de oplosbare hechting op natuurlijke wijze verteren, daarom hoeven artsen ze niet te verwijderen.
Een onveilig-ambivalente gehechtheid ontstaat doordat de opvoeder zo in eigen emoties opgaat dat de opvoeder zich niet in kan leven in het kind, of de eigen emoties niet goed onder controle heeft. Daardoor is de opvoeder emotioneel minder beschikbaar en kan het kind niet voldoende troost bieden.
Gehechtheidsrelaties kunnen onderverdeeld worden in vier categorieën: veilig, onveilig vermijdend, onveilig ambivalent en gedesorganiseerd. Veilig: kinderen in veilige gehechtheidsrelaties zoeken direct contact met of nabijheid tot de gehechtheidspersoon en laten zich snel geruststellen.
Vermijdende hechting
Mensen met een vermijdende hechtingsstijl hebben meestal moeite om dichtbij anderen te komen of anderen te vertrouwen in relaties, omdat ze uiteindelijk niet geloven dat hun behoeften in een relatie kunnen worden vervuld.
Bowlby zag hechting vooral als een evolutionair mechanisme dat de overlevingskansen van een kind vergroot door nabijheid aan een beschermende volwassene te bevorderen. Bowlby's werk werd beïnvloed door studies van dieren, zoals het onderzoek van Konrad Lorenz naar imprinting bij ganzen.
Niet-oplosbare hechtingen (meestal donkerblauw of zwart gekleurd) dienen meestal na 10 tot 14 dagen verwijderd te worden. Oplosbare hechtingen (meestal niet zichtbaar) hoeven niet verwijderd te worden. dit kan 4-6 weken duren.
Er zijn geen ingrepen waarna u niet mag vliegen. Hou er wel rekening mee dat u niet te snel na een operatie op vakantie gaat. Wanneer er zich een probleem voordoet, dan is het fijn als u naar uw eigen arts kunt gaan.
De gehechtheden van zowel het kind als de ouders beïnvloeden het fysieke, psychologische, gedragsmatige en ontwikkelingswelzijn van kinderen . Bij elke ziekte gedragen kinderen zich en reageren ouders op manieren die beïnvloed worden door hun respectievelijke gehechtheidspatronen, die het 'gebruik' van symptomen en professionele relaties kleuren.
Ze ondergaan een enorme hersenontwikkeling, groei en neuronsnoei in de eerste twee levensjaren . De hersenontwikkeling van baby's (en hun sociale, emotionele en cognitieve ontwikkeling) is afhankelijk van een liefdevolle band of gehechtheidsrelatie met een primaire verzorger, meestal een ouder.
Als het kind angstig, moe of gestresst is laat het als het ware chaos zien. Het kind verstart (freeze) en lijkt niet te weten wat het moet doen. Of het kind laat vreemd gedrag zien, zoals naar de opvoeder toelopen en halverwege omdraaien. Deze strategie wordt ook wel onveilig-gedesorganiseerde gehechtheid genoemd.