Bij een oppervlakkige ademhaling komt de lucht niet tot diep in het lichaam.Bij een diepe ademhaling juist wel, er wordt optimaal gebruik gemaakt van de longcapaciteit. Hierdoor komt er meer zuurstof in het lichaam en dit zorgt voor veel stimulerende effecten van verschillende lichamelijke processen.
Diafragmatische ademhaling vereist contractie van het diafragma en wordt ook wel diepe ademhaling genoemd. Costale ademhaling vereist contractie van de intercostale spieren en wordt ook wel ondiepe ademhaling genoemd.
Bij borstademhaling trekken de spieren tussen de ribben zich samen. Hierdoor gaat de borstkas omhoog en wordt deze groter en wordt er lucht in de longen gezogen. Bij buikademhaling gaat het middenrif naar beneden, zodat de ruimte in de borstholte groter wordt. Vervolgens wordt er lucht in de longen gezogen.
Zuurstof wordt gebruikt om brandstoffen (voedsel) om te zetten in energie. Ook in rust verbruikt ons lichaam energie en ontstaat er dus koolzuur.Dit koolzuur raken we kwijt door uit te ademen. Koolzuur en zuurstof worden middels het bloed van en naar de longen vervoerd.
De verbinding van twee delen zuurstof en een deel koolstof wordt uitgedrukt als CO2. Het wordt ook wel kooldioxide of koolzuurgas genoemd. Het is niet te zien of te ruiken. De atmosfeer in de aarde vult zich door mensen steeds meer op met CO2 wat grote gevolgen heeft voor de aarde en de opwarming van de aarde.
De gemiddelde mens ademt ongeveer 2,3 pond koolstofdioxide uit op een gemiddelde dag. (De exacte hoeveelheid hangt af van uw activiteitsniveau: iemand die intensief sport, produceert tot acht keer zoveel CO2 als zijn inactieve broeders.)
Een goede buikademhaling zorgt voor ontspanning
Hierdoor kan je dieper ademhalen, waardoor je meer zuurstof opneemt en meer afvalstoffen kunt afvoeren. Daarnaast masseert het middenrif de organen in je buik, waardoor deze beter gaan functioneren.
Goed ademhalen begint in de neus en gaat dan naar de maag als je middenrif samentrekt, de buik uitzet en je longen zich vullen met lucht. " Het is de meest efficiënte manier om te ademen , omdat het de longen naar beneden trekt, waardoor er negatieve druk in de borst ontstaat, wat resulteert in lucht die in je longen stroomt."
De borstademhaling is een oppervlakkige manier van ademen waarbij de buitenste spieren tussen de ribben zich samentrekken. Hierdoor beweegt het borstbeen en daarmee de ribben naar boven en wordt het borstbeen groter zodat er nieuwe lucht het lichaam in kan stromen naar de longen.
Bij normale, rustige ademhaling zijn beide ademhalingspatronen betrokken. Tijdens rustige ademhaling zorgt de samentrekking van het middenrif en de externe intercostale spieren ervoor dat de borstholte uitzet, waardoor de intrathoracale druk afneemt en lucht in de longen kan stromen.
Drie soorten ademhaling zijn interne, externe en cellulaire ademhaling . Externe ademhaling is het ademhalingsproces.
We geven koolstofdioxide af (ademen uit) tijdens het ademen. Wanneer we uitgeademde lucht door kalkwater leiden, wordt het melkachtig, wat de aanwezigheid van koolstofdioxide bevestigt wanneer we uitademen.
Het volgende vat de logica samen: het middenrif zuigt lucht aan die langs de onderkant van de longen stroomt, waardoor de lucht volledig in contact komt met het onderste deel van de longen. Bij borstademhaling daarentegen stroomt de lucht nauwelijks naar het onderste deel van de longen, dat in de meeste situaties meer bloed bevat vanwege de zwaartekracht.
De borstademhaling is een beweging waarbij de borst omhoog komt tijdens het ademen. Deze ademhaling zal een iemand vanzelf doen wanneer hij of zij in gevaar is. Ook als iemand te maken heeft met heftige emoties zal hij of zij de borstademhaling toepassen. Denk daarbij aan verdriet, angst of nervositeit.
Belangrijkste punten. Ademhaling is een chemische reactie die in alle levende cellen plaatsvindt, waarbij energie uit glucose vrijkomt. Aerobe ademhaling vindt plaats met zuurstof en geeft meer energie vrij, maar langzamer. Anaerobe ademhaling vindt plaats zonder zuurstof en geeft minder energie vrij, maar sneller .
Adem langzaam door je neus en gebruik alleen je middenrif. Probeer je borstspieren helemaal niet te gebruiken. Wanneer je dit correct doet: Je buik zou moeten opzwellen als je inademt, en weer inzakken als je uitademt .
Verkeerd ademhalen, ook wel bekend als disfunctioneel ademen, heeft grote gevolgen voor de gezondheid van je cliënt. Veel mensen ademen niet op de juiste manier en dit kan leiden tot klachten als benauwdheid, angst en chronische vermoeidheid.
Symptomen bij een opgeblazen gevoel en winderigheid
Een druk of gespannen gevoel in je buik: "Een opgeblazen gevoel"Winden laten of boeren. Een buik die regelmatig rommelende geluiden maakt. Buikkrampen.
De beste ademhalingsoefening is het toepassen van de 'normale ademhaling'. Adem rustig en door je neus. Zorg ervoor dat je je middenrif goed gebruikt en niet te hoog ademt. Na het uitademen houd je een korte adempauze.
Vanaf de dag dat je geboren wordt, weet je hoe je correct moet ademen. Dat betekent dat je het middenrif — de grote, dunne spier net onder de ribbenkast — het werk laat doen om lucht in de longen te trekken en weer uit te laten. Het staat bekend als diafragmatische of buikademhaling en het is de meest efficiënte en effectieve manier om te ademen .
Obstipatie, vermoeidheid, krampen in de buik, buikpijn, opgeblazen gevoel, benauwdheid en maagzuurklachten kunnen komen door een disfunctie in het middenrif.
Uitgeademde lucht bevat:
zuurstof – 17%koolstofdioxide – 4%andere gassen – 1% .
De 1e lichamelijke symptomen van koolmonoxidevergiftiging lijken op griepverschijnselen: lichte hoofdpijn, misselijkheid, overgeven en vermoeidheid.
Als u zich nog iets herinnert van uw natuurkunde- en scheikundelessen, dan weet u vast nog wel dat zuurstof (O2) een van de gassen is die de atmosfeer en de lucht die we inademen vormen. Er wordt vaak gezegd dat zuurstof noodzakelijk is voor het leven, maar in feite is het dioxygen.