Meestal zegt hij dan dat het niet ver meer is. Maar als het hem voor de zoveelste keer gevraagd wordt zegt hij: "Ja, het is nog hééééél ver!".Als hij ergens verbaasd over is zegt hij: "Verbazend, gewoon(weg) verbazend)".
Smurfentaal is de fictieve taal van de Smurfen, een kaboutervolk van striptekenaar Peyo. Eind jaren vijftig dineerde deze met zijn collega Franquin, en ietwat beschonken kon deze niet op het woord 'zoutvat' komen, zodat hij mompelde: Passe le schtroumpf!(Geef de smurf eens door!).
Maar uiteindelijk is Papa Smurf, met zijn enorme ervaring en zijn zachtaardige, zorgzame aard, meestal degene die de oplossing vindt voor de problemen van de Smurfen. Zijn gevleugelde uitspraken in de tv-serie uit 1981 zijn "Great Smurfness" en "Amazing!" bij het zien van iets surrealistisch.
De taak van Papa Smurf is om ervoor te zorgen dat alle Smurfen in het dorp met elkaar overweg kunnen en elkaar respecteren . Wanneer er echte chaos ontstaat, neemt Papa Smurf meestal zijn toevlucht tot drastische maatregelen, vaak door middel van magie.
Bekende uitspraken van Brillie in de tekenfilm zijn "Grote Smurf, Grote Smurf!", "Hé, wacht op mij!" en "Als je het mij vraagt". Brillie is het met veel dingen niet eens en heeft ook kritiek op veel dingen.
Zoals hij in drie verschillende afleveringen als een enkel citaat zei: " Kwaliteit is beter dan kwantiteit ." Zijn bekendste citaat is: "Je moet altijd luisteren naar de slimme Smurfen, zoals ik, Slimme Smurf".
De Smurfen zijn al een tijdje terug op Zappelin. In een nieuw jasje en met nieuwe stemmen. Hebben jullie al ontdekt wie deze stemmen zijn? Zo spreekt Jeroen Woe de stem van Gargamel in, Stefano de stem van Potige Smurf en Brilsmurf wordt ingesproken door Niels van der Laan.
Geschiedenis van de Smurfin
Smurfin kwam als een creatie van de kwaadaardige tovenaar Gargamel, om de Smurfen ellende te bezorgen. Ze zag er toen erg lelijk uit, had zwarte haren en een lelijker jurkje. Daarnaast sprak ze geen Smurfs en was zodoende geen echte Smurf. Geen enkele Smurf was verliefd op haar.
Hoewel Grote Smurf in slechts één aflevering van seizoen 1 van de serie "Romeo en Smurfin" uit 1981 en de gelijknamige strip, een zekere amoureuze interesse in Smurfin toonde .
Grote Smurf voorop. En al snel komt de eerste vraag van een smurf die met grote tegenzin meeloopt: 'Grote Smurf, is het nog ver? ' En Grote Smurf antwoordt: 'Nee, het is niet zo heel ver meer'.
De Smurfen vervangen in het dagelijks spraakgebruik vaak zowel zelfstandige naamwoorden als werkwoorden met het woord "smurf": " We gaan vandaag smurfen op de rivier de Smurf" . Wanneer het als werkwoord wordt gebruikt, betekent "to smurf" doorgaans "maken", "zijn", "leuk vinden" of "doen".
Wat is groen en verschuilt zich achter een boom? Antwoord: Spionazie. Wat zegt een smurf als hij tegen een boom botst? Antwoord: Auw, alweer een blauwe plek!
Beschrijving. De boze tovenaar Gargamel creëert een aantal ondeugende smurfachtige wezens die hij de Stouterds noemt, in de hoop dat hij zo het magische smurfextract in handen kan krijgen.
Meestal brengt hij de dag door met tovertrucs maken om de Smurfen te pakken, en de Smurfen te vangen. Hij heeft een bibliotheek met oude toverboeken, waar vaak stof opzit. Meestal zegt Gargamel als hij verslagen is: "Ooooooh, ik haat Smurfen!Ik haat ze!
Smurfwoorden zijn woorden die in verschillende betekenissen worden gebruikt. Een schrijver die eenzelfde woord gebruikt in verschillende betekenissen, lijdt aan het smurfsyndroom.
Dt-fouten voorkomen met de smurfenregel
Een bekend ezelsbruggetje voor werkwoordspelling in de onvoltooid tegenwoordige tijd is de 'smurfenregel'. Het is eigenlijk heel simpel: vervang een werkwoord in de tegenwoordige tijd door een vorm van 'smurfen' en je hoort meteen of er een -t achter moet.
Smurfin bestaat alleen omdat Gargamel haar oorspronkelijk creëerde om de andere smurfen te misleiden . Hoeveel vrouwelijke smurfen zijn er? In de originele Smurfen-tekenfilm- en stripreeks van de Belgische cartoonist Peyo zijn er een paar vrouwelijke smurfen, maar hun aantal is relatief klein vergeleken met de mannelijke smurfen.
Ze onthult haar ware identiteit, wint eindelijk hun vertrouwen en wordt eindelijk een echte Smurf. In de "The Smurfette's sequel episode, "Smurfette Unmade", wordt Smurfette weer slecht wanneer Gargamel een spreuk gebruikt om haar terug te veranderen in haar oorspronkelijke vorm.
Sinds het begin van de saga jaagt Gargamel al op Smurfen. Aanvankelijk deed hij dit omdat hij een Smurf nodig had als ontbrekend ingrediënt voor zijn zoektocht naar de steen der wijzen. Later, als de Smurfen hem steeds opnieuw te slim af zijn, wordt zijn haat jegens het blauwe volkje steeds groter.
De Smurfen werden oorspronkelijk afgebeeld als een ras van één geslacht dat over het algemeen als man werd geboren (hoewel Smurfen zich niet fysiek voortplanten, worden ze wel geboren door een ooievaar die ze vanuit een onbekende locatie naar het Smurfendorp brengt). De rest van de Smurfen die als vrouw worden geboren, zoals de Smurfenmeisjes en ...
In de Nederlands gesproken versie met de stemmen van o.a. Pip Pellens (Smurfin), Johnny de Mol (Potige Smurf), Bartho Braat (Grote Smurf), Kasper van Kooten (Moppersmurf), Hugo Kennis (Bakkersmurf), Sarah Nauta (Smurfbloesem), Julia Nauta (Smurflelie), Ellen ten Damme (Smurfstorm), Jelka van Houten (Wilgensmurf), Kees ...
Smurfen zijn blauw omdat andere kleuren wegvielen, stelt de echtgenote van Peyo, die inkleurde. 'Groen zou niet opvallen in het bos, roze zorgt voor te weinig verschil met mensen, rood valt te veel op en geel was gewoon niet mooi. Het werd dus blauw. '
Azraël is een kat die voorkomt in veel van de verhalen en tekenfilms rond de Smurfen. Hij is de huiskat van de tovenaar Gargamel. Azraël is een roodharige gewone huiskat met een normaal postuur.
Gargamel is de belangrijkste antagonist van de Smurfenshow en stripboeken. Hij is een tovenaar en de gezworen vijand van de Smurfen. Het personage zou oorspronkelijk maar één keer voorkomen in een kort verhaal over de Smurfen.