Als je gebruik maakt van citaten of als je in je tekst verwijst naar opvattingen van een andere auteur maak je gebruik van noten. Op het eind van je verslag geef je een overzicht van gebruikte bronnen. Als je in de tekst van je werkstuk een bron letterlijk citeert of in je eigen woorden weergeeft maak je een noot.
Dit houdt in dat naar een bron wordt verwezen door in de tekst een nootnummer (in superscript) te plaatsen dat verwijst naar een overeenkomstig genummerde noot (voet- of eindnoot) met bibliografische informatie over de bron en het nummer van de pagina waar de informatie te vinden is.
Een complete voetnoot bevat dezelfde informatie als de citatie in de bibliografie, met enkele verschillen in formaat, plus het paginanummer van een bepaald citaat . Een afgekorte voetnoot bevat de achternaam van de auteur, een korte titel en het paginanummer van het citaat.
Een voetnoot is een type in-tekstcitaat . De informatie in de tekst wordt gemarkeerd met een superscriptnummer 1 (verhoogd nummer), en de bijbehorende broncitaat en noot staan onderaan (of onderaan) de pagina waarop het superscript verschijnt.
Wat is bronvermelding? In de bronvermelding (ook literatuurverwijzing en referentie genoemd) geef je aan waar je de informatie gevonden hebt: in welk boek of tijdschriftartikel of op welke website. Hierbij gebruik je altijd een notatiestijl (citation style) zoals bijvoorbeeld APA.
Basisregel: Achternaam auteur, voorletter(s) (Publicatiejaar of update). Titel van het document of de website. Geraadpleegd op dag maand jaar, adres website. Basisregel: Achternaam auteur, voorletter(s) (Publicatiedatum).
Beide varianten zijn mogelijk. Als je de auteur in de lopende tekst noemt, zet je het jaartal (eventueel gevolgd door paginanummers) tussen haakjes. Als je de auteur niet noemt in de zin zelf, zet je de auteur en het jaartal en eventueel de paginanummers tussen haakjes achter de informatie die uit deze bron komt.
Voetnoten/eindnoten worden anders geformatteerd dan bibliografiecitaten . Als u geen bibliografie opneemt, moeten de voetnoten/eindnoten in uw paper volledige citaten zijn. Als u een bibliografie opneemt, of als u een bron voor de tweede keer citeert, kunt u verkorte citaten gebruiken voor uw voetnoten of eindnoten.
Voetnoten worden onderaan de pagina vermeld waarop een citaat wordt gemaakt. Een cijfer wordt in de tekst geplaatst om het geciteerde werk aan te geven en nogmaals onderaan de pagina vóór de voetnoot . Een voetnoot vermeldt de auteur, titel en details van de publicatie, in die volgorde.
Je kunt de voetnoot gebruiken om de lezer meer duidelijkheid te verschaffen over bepaalde keuzes in je hoofdtekst, zonder deze te verstoren. Je kunt extra informatie toevoegen voor de nieuwsgierige lezer, zoals links naar achtergrondinformatie.
" Als je er zeker van wilt zijn dat iemand niet leest wat je schrijft , zet het dan in een voetnoot of een blokcitaat", aldus Jim Humes, voorzitter van de Eerste Afdeling van het Hof van Beroep van Californië voor het Eerste Beroepsdistrict, en voormalig docent juridisch schrijven.
Een voetnoot begint met een hoofdletter, eindigt met een punt, en bevat meestal de auteursnaam, het jaartal en eventueel de vindplaats (zoals de locatie in een tijdschrift) of een specificering (zoals een paginanummer). Bacchus 2021, p. 34. Shevchenko e.a. 2020.
De bronvermelding in academische teksten bestaat altijd uit verwijzingen in de tekst en uit een literatuurlijst op het eind. In de literatuurlijst geef je voor elke gebruikte bron gedetailleerde informatie. De precieze opmaak van bronnen in de APA-literatuurlijst verschilt per type bron.
Gebruik voetnoten en eindnoten om uitleg of commentaar te geven bij of verwijzingen naar iets in een document. Meestal worden voetnoten onder aan de pagina weergegeven, terwijl de eindnoten aan het einde van het document of de sectie worden weergegeven.
Voetnoot of eindnoot (N):
Voornaam Achternaam, “Titel van de webpagina”, Naam van de website, Uitgeverij, publicatie- of revisiedatum indien beschikbaar, toegangsdatum indien geen andere datum beschikbaar is, URL .
Klik of tik in de inhoud van het document waar u wilt verwijzen naar een voetnoot of eindnoot. Ga naar het tabblad Verwijzingen en selecteer Voetnoot invoegen of Eindnoot invoegen.
APA-stijl vereist dat u APA-in-tekstcitaten gebruikt, geen voetnoten, om bronnen te citeren . U kunt APA-voetnoten echter spaarzaam gebruiken voor twee doeleinden: Het geven van aanvullende informatie. Het verstrekken van auteursrechtelijke toeschrijving.
De voetnoot bevat het nummer van de citatie gevolgd door een punt en dan de citatie zelf. De citatie bevat altijd de naam van de auteur en de titel van de tekst, en eindigt altijd met een punt. Volledige noten bevatten ook alle relevante publicatie-informatie tussen haakjes (die varieert per brontype).
Voetnoten (soms gewoon 'noten' genoemd) zijn wat ze klinken: een noot (of een verwijzing naar een informatiebron) die onderaan een pagina verschijnt. In een voetnootreferentiesysteem geeft u een verwijzing aan door: Een klein nummer boven de regel tekst te plaatsen die direct volgt op het bronmateriaal .
Een bronnenlijst, ook literatuurlijst of bibliografie genoemd, is een overzicht van alle bronnen (met uitzondering van persoonlijke communicatie) waar in de tekst naar wordt verwezen.
Het hergebruik van materiaal zonder bronvermelding wordt plagiaat genoemd. Het is binnen de wet toegestaan delen van teksten aan te halen zonder dat het als plagiaat wordt gezien mits je dat doet met een correcte bronvermelding. Citeren is het letterlijk overnemen van een tekst.
Wanneer de voetnoot betrekking heeft op de hele alinea dan plaats je de voetnoot achter het laatste leesteken. Heeft de voetnoot betrekking op een zinsdeel of een specifiek woord dan plaats je de voetnoot hier direct achter.
Een bron is de plek waar u informatie hebt verkregen die u in uw schrijven hebt gebruikt . Een bron kan een gedrukt document, een online document, een toespraak, een citaat of zelfs een televisie- of radioprogramma zijn. De beste bronnen zijn die waarin uw lezer zelf terug kan gaan en de informatie die u hebt gebruikt, kan verifiëren.