Atone aanvallen zijn aanvallen waarbij kinderen helemaal slap worden tijdens een aanval en geen spanning meer in hun spieren hebben. Daarom zullen kinderen met een atone aanval ook op de grond vallen. Ook tijdens atone aanvallen zijn kinderen buiten bewustzijn. Meestal duren atone aanvallen maar kort, enkele seconden.
Bij een atonische aanval verslappen de spieren.De aanval begint plotseling.Zonder waarschuwing vooraf zakt iemand in elkaar en kan daarbij hard vallen, meestal naar voren. Om verwondingen te voorkomen, dragen mensen met dergelijke aanvallen vaak een valhelm.
"Atonisch" (a-TON-ik) betekent "zonder toon." Bij een atonische aanval worden spieren plotseling slap . Een deel of het hele lichaam kan slap worden. De oogleden kunnen hangen, het hoofd kan knikken of naar voren vallen en de persoon kan dingen laten vallen. Als de persoon staat, valt hij vaak op de grond.
Myoclonische aanval kenmerkt zich door spiertrekkingen in armen en of benen waardoor schokjes zichtbaar zijn. De persoon is bij bewustzijn en zich bewust van de omgeving of heel kort afwezig. Een myoclonische aanval kan gepaard gaan met atone aanvallen (val- aanval).
Deze soorten aanvallen komen over het algemeen voor het eerst voor in de kindertijd en kunnen zich uitstrekken tot in de volwassenheid. Hoewel er geen genezing is voor atonische aanvallen , helpen sommige behandelingen de symptomen te beheersen. Mensen kunnen ook sommige aanvallen voorkomen door triggers te identificeren en te vermijden.
Gehydrateerd blijven en voldoende rust nemen kan u helpen cardiovasculaire oorzaken van drop attack te voorkomen. Uw arts kan u ook aanraden uw zoutinname te verhogen en te voorkomen dat u te hongerig wordt. In sommige gevallen moet uw arts uw medicatie aanpassen of wijzigen.
Drop attacks, falls en atonische aanvallen zijn zeldzaam bij de volwassen bevolking . Deze aanvalstypen worden geassocieerd met leermoeilijkheden. De helft van de patiënten die aan deze aanvalstypen leden, had frontale kwablaesies.
Dit is een zeer ernstige vorm van epilepsie die in de loop van de tijd verergert. Het gaat meestal om achteruitgang of schade aan de hersenen die ook het geheugen, de spiercontrole, het denkvermogen en meer aantast. Sommige vormen hiervan zijn uiteindelijk fataal.
Het was al bekend dat epilepsie geassocieerd is met een verhoogd risico op plotseling overlijden. Recent vonden Amsterdamse en Rotterdamse onderzoekers dat epilepsie ook gepaard gaat met een verhoogde kans op een plotse hartstilstand.
Er is geen verband aangetoond tussen de aanwezigheid van de diagnose epilepsie en de diagnose dementie.
Betekenis van atonisch in het Engels
Een atonische spier of orgaan heeft niet de normale stevigheid (= de eigenschap stevig te zijn) en kracht : bij een atonische aanval verliest u plotseling de controle over uw spieren, waardoor u valt als u staat.
Bij patiënten met atonische of tonische aanvallen kunnen de aanvallen verergeren als ze worden behandeld met carbamazepine, gabapentine, oxcarbazepine, pregabaline, tiagabine of vigabatrine.
Symptomen. Veel mensen met gegeneraliseerde bilaterale tonisch-clonische aanvallen hebben een aura met een of meer symptomen vóór de aanval, zoals: Veranderingen in het zicht, de smaak, de geur of de zintuigen . Dingen zien, ruiken of soms horen die er niet zijn (hallucinaties).
Symptomen. Atonische aanvallen resulteren in een plotseling verlies van spierkracht terwijl de aanval plaatsvindt . Andere symptomen kunnen zijn: Slap worden en op de grond vallen.
Soms lijkt iets op epilepsie, maar is het iets anders. Denk aan flauwvallen, spierschokken of hyperventilatie. Die 'aanvallen' beschrijven we kort. Maar eerst beschrijven we PNEA: psychogene (functionele) niet-epileptische aanvallen.
Salaamkrampen zijn korte snelle bewegingen van 1-2 seconden waarbij hoofd, armen en benen plotseling tegelijkertijd gebogen worden. Het ziet er een beetje uit of het kind schrikt en in elkaar kruipt. Soms kunnen hoofd, armen en benen juist gestrekt worden. Vaak komt er een serie salaamkrampen achter elkaar.
Wel is bekend dat SUDEP meestal optreedt tijdens de nacht en dat er sprake kan zijn van een ademhalingsstilstand of van een hartstilstand na een tonisch-clonisch insult. Uit onderzoek blijkt bovendien dat mensen binnen twee tot vijftien minuten overlijden na een aanval.
Echter, tijdens sommige aanvallen kan het hart vertragen of zelfs tijdelijk stoppen , wat ictale asystolie wordt genoemd. Een onderzoek waarbij implanteerbare recorders werden gebruikt om hartritmes te monitoren bij 19 mensen met focale epilepsie gedurende 24 maanden, ontdekte dat 21% van deze mensen hun hart tijdens een aanval zag stoppen.
Symptomen van myoclonische aanvallen
Een persoon die een myoclonische aanval heeft, ervaart een plotselinge toename in spierspanning alsof hij een elektrische schok heeft gekregen . Het mechanisme is vergelijkbaar met een myoclonische schok, de plotselinge spasme die mensen soms ervaren als ze in slaap vallen.
Bij een myoclonische aanval trekken spieren in armen en/of benen zich vrij plotseling samen waardoor schokjes optreden. Soms gaat het om één schokje, soms om een serie. De schokjes duren zo kort dat het bewustzijn niet waarneembaar wordt verstoord. Als de spierschokjes hevig zijn, kan iemand vallen.
Sommige factoren kan iemand met epilepsie zelf beïnvloeden, zoals meer rust en meer slapen, minder alcohol, en volgens schema de medicatie innemen. Maar bijvoorbeeld stress en spanning zijn lastiger te beïnvloeden. Kortom, niet alle triggers zijn te vermijden.
Wat veroorzaakt een atonische aanval? Een piek in elektrische activiteit in delen van je hersenen die je spierspanning reguleren, zoals je frontale kwab en hersenstam , veroorzaakt een atonische aanval. De reden waarom dit gebeurt, is onbekend.
Myoclonisch-atonische aanvallen beginnen met een korte ruk, wat het myoclonisch component is. Dit wordt gevolgd door een verlies van spierspanning, het atonische component. Myoclonisch-atonische aanvallen kunnen plotselinge vallen of subtielere hoofdbewegingen naar beneden op de borst veroorzaken . De hoofdbewegingen worden hoofdvallen genoemd.
Atonische aanvallen worden traditioneel beschreven bij patiënten met gegeneraliseerde epilepsie; ictale atonie wordt echter steeds meer herkend als een fenomeen van focale aanvallen . Herkenning van atonie als een manifestatie van focale aanvallen is cruciaal om deze gebeurtenissen niet verkeerd te labelen als niet-epileptisch.