Bij eenzaamheid voel je je niet verbonden met anderen.Je mist een emotionele band of je hebt minder contact dan je zou willen. Iedereen ervaart dit gevoel anders. De een voelt een leegte, de ander heeft veel verdriet.
Eenzaamheid is je niet verbonden voelen.Je ervaart een gemis aan een hechte, emotionele band met anderen.Of je hebt minder contact met andere mensen dan je wenst.
Zij vertelde dat er drie soorten eenzaamheid zijn: existentiële, emotionele en sociale eenzaamheid.
Chronische eenzaamheid kan leiden tot depressie, alcoholverslaving, hart- en vaatziekten, slaapproblemen en vroegtijdig overlijden. In veel gemeenten geldt eenzaamheid als een belangrijk maatschappelijk vraagstuk, maar hoe kun je eenzaamheid op een duurzame en systematische manier aanpakken?
Enerzijds kunnen genetische factoren meespelen. Anderzijds speelt een verandering in of het verlies van sociale contacten, activiteiten of werk vaak een rol. Ook gezondheidsproblemen, persoonlijkheidskenmerken en verwachtingen over sociale contacten kunnen bijdragen aan een ervaring van eenzaamheid.
Ouderen van 85 jaar en ouder voelen zich eenzamer dan ouderen van 75 tot en met 84 jaar. Van de 85-plussers voelt 63% zich eenzaam, bij 74-84 jarigen is dit 52%. Uit deze gegevens blijkt dat onder 85-plussers ongeveer even veel vrouwen als mannen zich eenzaam voelen (respectievelijk 63% en 62%, niet in figuur).
Eenzaamheid wordt gedefinieerd als een verontrustend gevoel dat gepaard gaat met de perceptie dat de sociale behoeften van iemand niet worden vervuld door de kwantiteit of vooral de kwaliteit van iemands sociale relaties [2, 4–6].
Als je je eenzaam voelt, ben je geneigd om je terug te trekken. Je ontwikkelt steeds meer negatieve gedachten zoals “Ik ben tot last voor anderen” of “Zie je wel, niemand wilt met me omgaan”. Deze negatieve gedachten versterken gevoelens van somberheid. Omgekeerd kan een depressie het gevoel van eenzaamheid versterken.
Onderzoek heeft uitgewezen dat sociaal isolement en eenzaamheid gepaard gaan met een groter risico op diverse fysieke en mentale aandoeningen: hoge bloeddruk, hartziekten, obesitas, een verzwakt immuunsysteem, angst, depressie, cognitieve achteruitgang, de ziekte van Alzheimer en zelfs de dood .
Hoewel eenzaamheid een normale menselijke emotie is, kan het langdurige gevolgen hebben op je (mentale) gezondheid. Je kan last krijgen van een laag zelfbeeld en depressieve gevoelens. Het is daarom belangrijk om te weten wat eenzaamheid inhoudt.
Jongvolwassenen tussen de 18 en 22 jaar zijn de eenzaamste leeftijdsgroep. Het aantal mensen dat alleen woont, is de afgelopen decennia met meer dan 30% toegenomen. Sociale isolatie is net zo schadelijk voor de gezondheid als het roken van 15 sigaretten per dag. Eenzaamheid kan het risico op vroegtijdig overlijden met wel 50% verhogen.
Chronische eenzaamheid is gevaarlijk. Het maakt dat mensen niet meer goed in staat zijn met anderen om te gaan. Mensen trekken zich terug uit de sociale omgeving. Daarmee is de oplossing (meer verbindingen hebben) steeds minder bereikbaar.
Eenzaamheid kun je ook herkennen omdat het ontstaat na een heftige gebeurtenis. Denk aan het verlies van een vriend of familielid, of als je te maken krijgt met een ziekte. Eenzame gevoelens kunnen ook komen als je omgeving verandert. Bijvoorbeeld na een verhuizing.
De eenzame hersenen
Bij eenzame jongvolwassenen hebben de hersengebieden die verband houden met sociale cognitie en empathie een kleinere dichtheid aan witte stof (een groot netwerk van zenuwvezels dat de uitwisseling van informatie en communicatie tussen verschillende hersengebieden mogelijk maakt).
Het probleem van eenzaamheid ontstaat als je niet in staat bent het op te lossen. Dan wordt eenzaamheid een chronisch gezondheidsprobleem dat leidt tot een ongelukkig en ongezond en kort leven. Daar moet je wat aan doen en daar heb je hulp bij nodig.
Eenzaamheid blijkt bij te dragen aan uiteenlopende psychische en fysieke klachten, zoals depressie, dementie, verslaving, beroertes, slaapproblemen en hart- en- vaatziekten. Een chronisch gevoel van eenzaamheid is even ongezond als het roken van een pakje sigaretten per dag.
Eenzaamheid zorgt voor overtollige stresshormonen, wat leidt tot een verhoogde hartslag, verhoogde bloeddruk en bloedsuikerspiegel . Eenzaamheid vermindert ook het aantal antilichamen dat we produceren om infecties te bestrijden en kan ons vatbaarder maken voor kanker.
Net als de persoon lang geleden in het wild, kan iemand die zich op de lange termijn eenzaam voelt, deze cortisolreacties ervaren. Eenzame mensen zijn vaak gestrest. Een ander hormoon , oxytocine, lijkt een rol te spelen bij sociale isolatie.
Als er niemand is met wie je kunt praten kun je je erg eenzaam voelen. Vrienden zorgen voor een gevoel van verbondenheid en geluk. Een gemis hieraan kan leiden tot depressieve gedachten en een negatieve spiraal, met soms ideeën over zelfmoord als gevolg.
Wat is een Loner? Een loner zijn betekent dat je liever alleen bent dan met anderen . Afhankelijk van de context van de situatie en je persoonlijkheid en voorkeuren, kan dit goed of slecht zijn. Sommige mensen zien loners in een negatieve context.
Je kunt je eenzaam voelen als je je niet verbonden voelt met andere mensen. Je mist bijvoorbeeld een band met anderen of je hebt minder contact met mensen dan je zou willen. Hierdoor kun je je alleen, onzeker of verdrietig voelen. Een gevoel van eenzaamheid kun je vergelijken met een gevoel van honger.
Eenzaamheid is een emotionele staat die ontstaat doordat je niet de gewenste, voldoende, betekenisvolle connecties hebt met anderen – de mensen op wie je kunt vertrouwen in tijden van nood. Eenzaamheid heeft niets te maken met hoeveel vrienden of relaties je hebt, of je alleen bent of onder mensen.
Sommige onderzoeken suggereren dat eenzaamheid stress kan verhogen . Het wordt ook geassocieerd met een verhoogd risico op bepaalde psychische problemen. Bijvoorbeeld depressie, angst, een laag zelfbeeld en slaapproblemen. Mijn angst en depressie isoleren me van mensen en weerhouden me ervan om de dingen te doen die ik graag zou willen doen.