Wanneer je voorbereid bent op pijn, en die blijkt minder heftig dan verwacht, dan is het gevoel van opluchting zo groot dat de negatieve ervaring van pijn kan worden omgezet in sensatie, comfort of plezier. Zelfs kun je pijn als plezierig ervaren als het plotseling komt.
De link tussen plezier en pijn is diepgeworteld in onze biologie. Om te beginnen zorgt alle pijn ervoor dat het centrale zenuwstelsel endorfines vrijgeeft – eiwitten die pijn blokkeren en op een vergelijkbare manier werken als opiaten zoals morfine om gevoelens van euforie op te wekken .
Pijn beschermt ons en maakt ons attent op mogelijk gevaar en het ontstaan en/of verergering van letsel. Pijn zorgt ervoor dat we anders gaan bewegen, ons anders gaan gedragen en anders gaan denken. En daardoor wordt de uiteindelijke genezing positief beïnvloed. Kortom, pijn is heel nuttig.
Pijn is een signaal waarmee het lichaam aangeeft dat er ergens een beschadiging ontstaat. Ons lichaam geeft dan pijnprikkels zodat we in actie komen om het lichaam te beschermen. Dat heet acute pijn. Meestal heeft acute pijn een duidelijke oorzaak, bijvoorbeeld een verwonding, operatie of ontsteking.
Heel wat kwetsende opmerkingen komen voort uit onwetendheid, impulsiviteit, angst voor het onbekende of uit gevoelens van onmacht of frustratie. Soms doen mensen andere mensen pijn omdat ze zelf pijn ervaren.En soms willen mensen je doelbewust pijn doen en kleineren.
Iemand pijn willen doen kan om verschillende redenen gebeuren. Het kan worden gevoed door woede, wraak of een vervormd gevoel van macht . Hoewel het belangrijk is om te benadrukken dat iemand pijn willen doen geen gezond denkpatroon is, garandeert het niet automatisch dat iemand naar die gedachten zal handelen.
Hieruit bleek dat bij een pijnlijke ervaring, die minder hard aankomt dan verwacht, de hersengebieden geactiveerd worden die betrokken zijn bij opluchting en plezier. De proefpersonen ervaarden dus deels een gevoel van opluchting en plezier, groter dan het gevoel van pijn.
Over het algemeen beschouwen we pijn als iets slechts — iets om te vermijden. En in feite is het vermijden van pijn een overlevingsmechanisme van aanzienlijke waarde voor ons. Maar het is de ervaring van pijn die ons in staat stelt fysiek gevaar te herkennen en te leren bedreigende situaties te vermijden .
De stollingsfase duurt heel kort, maar is een belangrijke fase waar allerlei stofjes vrijkomen die het vervolg van de genezing inzetten. De volgende fase, ook wel ontstekingsfase genoemd, duurt ongeveer 1 tot 5 dagen. Kenmerkend zijn verschijnselen zoals roodheid, zwelling, pijn en warmte.
Sadomasochisme (een combinatie van sadisme: plezier in het aandoen van pijn, en masochisme: plezier in het ondergaan en onderdrukken van pijn) is een vorm van seksuele of erotische beleving waarin een of meerdere van de partner(s) de ander pijn laat ondergaan.
De grote vraag is natuurlijk: wie heeft een hogere pijngrens, mannen of vrouwen? 'Experimentele studies laten zien dat vrouwen een lagere pijntolerantie hebben. In een specifieke omgeving, namelijk de ijswatertest in een laboratorium, verdragen vrouwen minder pijn dan mannen. '
Is de pijn er echt of beeld je je de pijn in? De pijn is er wel degelijk. Vaak krijgen mensen met psychosomatische klachten te horen dat ze zich de pijn inbeelden. Psychosomatische klachten zijn erkend als ziekte en zijn opgenomen in de DSM, een diagnostische handleiding.
Uit diverse onderzoeken is gebleken dat pijn “ons in contact brengt met onze directe zintuiglijke ervaring van de wereld, waardoor de mogelijkheid ontstaat dat genot aangenamer en intenser kan worden.” Een voorbeeld van hoe dit werkt, is het gevoel van euforie dat we ervaren na een pijnlijke hardloopsessie of een sessie in de sportschool, die ...
Pijn kan soms nuttig zijn
Zoals bij een wond, ontsteking, ziekte of gebroken been. Pijn zorgt ervoor dat we iets doen om het niet erger te laten worden en om het lichaam te laten genezen. Bijvoorbeeld een hand wegtrekken van een hete pan. Of niet op een gebroken been lopen.
De term masochisme komt van de naam van Chevalier Leopold von Sacher-Masoch, een Oostenrijker die het genot dat hij in pijn vond, tot in detail beschreef. Masochisten kunnen genot ontlenen aan fysieke pijn, zoals slaan of geselen, of aan emotionele pijn, zoals vernedering .
Nociceptieve pijn is de meest voorkomende soort pijn. Deze ontstaat door (snij)wonden, druk, verbranding en ontsteking. Deze pijn ontstaat door prikkeling van de huidreceptoren of nociceptoren. Dat is een moeilijke naam voor kleine zintuigen in de huid.
De pijn wordt meestal beschreven als scherp, zeurend of kloppend. Deze pijnsoort is vaak krampend, wisselend in ernst en moeilijk(er) aan te wijzen omdat deze soms op een andere plaats gevoeld wordt dan waar deze veroorzaakt wordt. Iemand kan bijvoorbeeld pijn in de schouder hebben, terwijl de oorzaak in de buik zit.
Onze studie toont aan dat neuropathische symptomen prominente kenmerken zijn van chronische musculoskeletale pijn en stabiel zijn in de tijd. Deze symptomen waren nauw gerelateerd aan emotionele stress en aan de diagnose fibromyalgie.
Voor pijn heeft je lichaam speciale sensoren in de zenuwuiteinden. Je hersenen geven een betekenis aan het signaal dat binnenkomt en beslissen of je daadwerkelijk pijn voelt of niet. Het hele signaal tot aan je hersenen is dus nog geen pijn.
Pijn is een van de belangrijkste signalen die ons lichaam afgeeft om ons te helpen overleven . Pijn kan ons waarschuwen voor schadelijke veranderingen in het lichaam, zoals kanker, of ons leren om iets schadelijks te vermijden, zoals het aanraken van een hete kachel. Op deze manier houden sommige vormen van pijn ons veilig.
Congenitale ongevoeligheid voor pijn is een zeldzame aandoening, voor het eerst beschreven in 1932 door Dearborn als Congenitale zuivere analgesie. Congenitale ongevoeligheid voor pijn en anhydrose (CIPA) is een zeer zeldzame en extreem gevaarlijke aandoening. Mensen met CIPA kunnen geen pijn voelen [1].
Pijn kost veel energie, omdat door je hersenen je pijnalarm aanstaat, is je lichaam en geest steeds alert en proberen je hersenen je lichaam en je geest naar die pijn toe te krijgen. En dat put uit. Daar word je zo moe van. Daarnaast slaap je slecht doordat je steeds wakker wordt van de pijn.
Maar omdat de acute pijndreiging weg is, heeft het centrale zenuwstelsel geen reden meer om je constant te herinneren aan de breuk. De pijnbeleving is weg. Ook een snee in je vinger houdt meestal na een paar uur op met pijn te doen.
“We weten door onderzoek met hersenscans dat er bij mannen en vrouwen deels andere hersengebieden actief zijn bij pijnbeleving.” Ook werkt het hormoon testosteron beschermend tegen pijn, en daar hebben mannen meer van. Daarnaast hebben vrouwen mogelijk meer zenuwuiteinden die pijnprikkels kunnen waarnemen.