Om te voorkomen dat de combinatie ie als 'ie' wordt uitgesproken, komt er een trema op de e. Naast cliënt bestaat ook het uit het Engels overgenomen client: 'computer die gegevens gebruikt die op een server zijn opgeslagen'. Dit woord wordt zonder trema geschreven, net als in de taal van herkomst.
Het trema komt, áls het nodig is, altijd te staan op de eerste letter van de nieuwe lettergreep. Het is handig om te onthouden dat in zulke situaties (dus bij drie of meer klinkers) alleen de e of de i een trema kan krijgen. Vandaar dat geuit goed is, en geüit niet.
Voor personen die een beroep doen op de diensten van een bankier, verzekeringsagent en dergelijke, is zowel klant als cliënt gebruikelijk. Sommige banken bijvoorbeeld gebruiken in advertenties bewust klanten in plaats van cliënten omdat cliënten nogal afstandelijk en formeel klinkt.
Het trema komt op de eerste letter van de nieuwe lettergreep. Het trema wordt gebruikt om een verkeerde uitspraak te voorkomen bij combinaties van klinkertekens die met elkaar botsen in ongelede woorden, afleidingen, verbogen en vervoegde vormen.
Tot 2015 kende de officiële spelling cliënten als meervoud van zowel cliënte als cliënt, en noemde dus geen specifiek vrouwelijke meervoudsvorm. Cliëntes is echter een regelmatig afgeleide vorm, die zowel in de praktijk als in woordenboeken al voor 2015 was terug te vinden.
Je schrijft cliënt met een trema als het gaat om de betekenis 'klant', 'persoon die gebruikmaakt van iemands diensten', 'iemand die hulp krijgt, vooral op medisch, geestelijk of sociaal gebied'. Cliënt wordt op zijn Nederlands uitgesproken: als 'klie-jènt'.
client's [enkelvoud bezittelijk] wordt gebruikt om het bezit van een item of gedachte (ongenoegen) aan te geven die toebehoort aan slechts één cliënt. clients' [meervoud bezittelijk] wordt gebruikt om het bezit van items of gedachten (vertegenwoordigers) aan te geven die toebehoren aan meer dan één cliënt.
Franse leenwoorden die op -ien of -ienne eindigen, krijgen geen trema: opticien, elektricien, lesbienne, comédienne. Engelse leenwoorden zoals client (uitgesproken als 'klai-junt'), krijgen geen trema, zie deze pagina daarover.
Diakritische tekens worden aan letters toegevoegd om aan te geven dat er iets ongewoons is aan de manier waarop ze worden uitgesproken. Een trema wordt gebruikt wanneer je twee klinkers naast elkaar hebt die als aparte lettergrepen moeten worden uitgesproken in plaats van door elkaar als een tweeklank . Het woord "naïef" is een goed voorbeeld.
Die tekens gebruiken we als we de delen van een woord niet zonder meer aaneen kunnen schrijven, bijvoorbeeld als er klinkerbotsing is (auto-ongeluk, poëzie) of als er op de grens tussen twee delen een hoofdletter staat (anti-Amerikaans).
Jargon. Wanneer iemand hulp nodig heeft als gevolg van een trauma, spreekt men van slachtoffer. Indien de persoon ambulante psychische hulp, psychiatrische zorg, of hulp van een maatschappelijk werker krijgt, spreekt men eerder van cliënt dan van patiënt.
Gebruik de eerste regel om het doel van de brief te vermelden
De eerste regel van uw brief moet duidelijk aangeven waarom u schrijft. Deze aanpak helpt de klant direct te weten waar de brief over gaat, om hun aandacht vast te houden en ze te verleiden om verder te lezen.
U kunt alleen in een verzorgingshuis gaan wonen met een zogeheten 'indicatie voor verblijf' van het CIZ (Centraal Indicatieorgaan Zorg). De toekomstige bewoner kan zo'n indicatie zelf bij het CIZ aanvragen, eventueel samen met een familielid of mantelzorger.
Het trema wordt niet gebruikt tussen delen van samenstellingen. Het is dus niet naäpen maar na-apen, niet toeëigenen maar toe-eigenen, niet zeeëgel maar zee-egel. Samengestelde telwoorden krijgen echter wel een trema: drieëndertig. Soms is het moeilijk uit te maken of een woord een samenstelling of afleiding is.
Om ervoor te zorgen dat zo'n woord makkelijk leesbaar is en goed wordt uitgesproken, plaatst je kind een koppelteken tussen de verschillende delen. Als twee of meer woorden met elkaar verwisseld kunnen worden, gaat het om gelijkwaardige woorden.Tussen deze twee woorden komt altijd een koppelteken.
Het trema wordt soms gebruikt in Engelse persoonlijke voor- en achternamen om aan te geven dat twee aangrenzende klinkers apart uitgesproken moeten worden, in plaats van als een tweeklank . Voorbeelden hiervan zijn de voornamen Chloë en Zoë, die anders uitgesproken zouden worden met een stille e.
Het trema wordt gebruikt bij klinkerbotsing. Dat houdt in dat er twee klinkers naast elkaar staan die als één klank gelezen kunnen worden, terwijl ze juist bij verschillende lettergrepen horen, zoals in ruïne en geërgerd. Het trema voorkomt hier dat je de u + i als ui of de e + e als ee leest.
Een trema is een teken dat boven een klinker wordt geplaatst om aan te geven dat de klinker in een aparte lettergreep wordt uitgesproken —zoals in 'naïef' of 'Brontë'. Het grootste deel van de Engelstalige wereld vindt de trema overbodig. The New Yorker is misschien wel de enige publicatie in Amerika die hem regelmatig gebruikt.
Er is sprake van klinkerbotsing als twee opeenvolgende klinkertekens die tot een verschillende lettergreep behoren, als één lange klank of tweeklank kunnen worden gelezen. In samenstellingen wordt die verkeerde lezing voorkomen met een koppelteken: zee-egel, auto-ongeluk, milieu-inspectie.
Dus, je hebt een goed begrip nodig van natuurkunde en biologie, wiskunde en scheikunde . We ontdekken altijd nieuwe dingen over de ogen, dus je bent het type persoon dat graag leert. Je hebt oog voor detail en bent precies en accuraat in je werk.
De meeste bezittelijke zelfstandige naamwoorden in het meervoud worden gevormd door er een apostrof aan toe te voegen . Client's: Client's [enkelvoudig bezittelijk] wordt gebruikt om het eigendom van een object of het denken (ongenoegen) van een enkele cliënt aan te geven. Clients: Een verzameling mensen die zaken doen met een expert wordt een cliënt [meervoud] genoemd.
Iemand die gebruikmaakt van de diensten van een advocaat, notaris, therapeut of een andere dienstverlener, noemen we een cliënt. Voor personen die een beroep doen op de diensten van een bankier, verzekeringsagent en dergelijke, is zowel klant als cliënt gebruikelijk.
Stel in het gesprek open en belangstellende vragen, zodat u te weten komt waar het signaal vandaan komt. Vraag de cliënt bijvoorbeeld wat hij of zij ermee bedoelt. Of hij/ zij nadere uitleg kan geven. En hoe anderen in de omgeving op zijn of haar uitspraak reageren.