Er zijn echter ook honden die zo gehecht zijn aan één bepaald persoon dat ze er niet tegen kunnen als ze van die persoon (of enkele specifieke geliefde personen) gescheiden zijn. In zo'n geval helpt een oppas dus niet! De laatste vorm is in feite échte 'verlatingsangst'; de eerste is 'angst om alleen te zijn'.
Voorbeelden van rassen die zich sterk aan één persoon hechten zijn: Basenji. Greyhound. Shiba.
Soms is de hond gehecht aan alle gezinsleden, maar sommige honden raken te gehecht aan slechts één persoon en kunnen extreem angstig en gestrest raken als die persoon afwezig is, zelfs als er wel iemand anders in huis is, net als Heidi.
Een angstige aanleg, een slechte socialisatie, een traumatische ervaring of pijnklachten kunnen er allemaal voor hebben gezorgd dat er angst ontstaat. Je hond kan daarnaast ook geleerd hebben dat wanneer hij uithaalt naar een andere honden, dat jij de andere kant oploopt wanneer híj blaft naar een andere hond.
Honden kunnen soms een band opbouwen met iemand die niet hun primaire verzorger is, hoewel dit vaker voorkomt. Over het algemeen zullen honden een sterke band opbouwen met mensen die hen de meeste genegenheid, tijd en aandacht geven .
Elke hond heeft zijn eigen persoonlijkheid, net als wij. En zoals wij onze beste vrienden kiezen met vergelijkbare persoonlijkheden en energieniveaus , zo kiezen honden ook compatibele mensen. Bijvoorbeeld, een voorzichtige, binnenhond zal aangetrokken worden tot een persoon die een rustig leven leidt.
Om je vraag te beantwoorden, het is vrij normaal dat een hond "gehecht" is aan zijn baasje . Vaak vormen ze een sterkere band met één persoon dan met alle anderen in huis. Meestal is dit de persoon die de meeste tijd met ze doorbrengt of ze voorziet van de meeste maaltijden, ze meeneemt op wandelingen, etc.
Twee honden of puppy's tegelijk in huis halen is een hele opgave en wordt daarom ook vaak afgeraden. De opvoeding van één hond kost al veel tijd, energie en geduld. Met twee honden is dit bijna niet te doen. Wanneer een jonge hond bij een oude hond komt wonen, kan de pup veel leren van zijn oudere soortgenoot.
Verreweg de meeste honden die uitvallen naar andere honden doen dit niet uit agressie of dominantie. Het gedrag kan heel agressief en/of dominant overkomen, maar er is iets anders aan de hand. Het uitvallen is een uiting van puur onopgevoed gedrag.
Als uw hond aan slechts één gezinslid knabbelt, is de kans groot dat hij zich angstig of gespannen voelt omdat hij die persoon niet vertrouwt of een negatieve associatie met die persoon heeft . Of misschien probeert hij gewoon zijn kostbare hulpbronnen te beschermen, zoals eten of een speeltje.
Als u merkt dat uw hond meer aan u gehecht is dan aan uw partner, broer of zus of familieleden, kan dat zijn omdat u de favoriete persoon van uw hond bent . Waarom uw hond u verkiest boven uw partner, kan te maken hebben met de speciale manier waarop u met uw huisdier omgaat.
Honden zijn slimme dieren en zullen vaak één persoon uitkiezen om te volgen, soms zelfs om anderen uit te sluiten. Dit geeft meestal aan dat deze persoon vervult wat de hond zoekt . Soms is deze persoon de primaire verzorger die de hond voedt, uitlaat en met hem speelt.
Het merendeel van de honden bleek zich na een minuut nog te herinneren wat hun baasje had gedaan.Sommige dieren konden de handeling zelfs na een uur nog imiteren. Naarmate de tijd vordert, krijgen honden steeds meer moeite om zich een handeling te herinneren, net als mensen.
Het is niet verkeerd om nog een hond te hebben, maar het is ook niet per se noodzakelijk. Negeer dus de mensen die u vertellen dat uw hond eenzaam is, dat hij dol zou zijn op een speelkameraadje en dat honden roedeldieren zijn en dat het verkeerd is om er maar één te hebben .
Ze zijn bijvoorbeeld jaloers als er een baby komt, een nieuw huisdier of een nieuwe geliefde. Maar ook zonder dat er een 'indringer' is kan een huisdier jaloers zijn en overdreven aandacht vragen aan de baas of zich agressief gedrag naar andere honden op straat.
Over het algemeen zal het een verdrietige hond zijn die isolatie zoekt en die het verlangen om te spelen of naar buiten te gaan zal verliezen. De eerste tekenen van depressie bij honden zijn slaapproblemen, verminderde of toegenomen eetlust en concentratieproblemen. Slaap is erg belangrijk bij honden.
Er zijn veel factoren die van invloed kunnen zijn op de emotionele toestand van een hond. Denk hierbij aan veranderingen in de routine, de omgeving, de sociale groep of aan chronische stress of angst als gevolg van angsten en fobieën of levensstijl .
Een hond met stress kan de volgende tekenen vertonen: Veel hijgen en gapen. Veel likken aan zichzelf en/of bek.Hoog keffen of blaffen.
Hond knuffelen: liever niet.
Ze voelen zich gevangen door de armen om hen heen. Ook het plaatsen van hun voorpoten op je schouders om te 'knuffelen' kan verwarrend zijn; dit signaleert dominantie. Vertel ook kinderen dat honden liever geaaid dan geknuffeld (omarmd) worden.
Een van de meest voorkomende redenen is dat ze zich vervelen. Dit kan zijn omdat ze niet genoeg beweging krijgen, niet genoeg mentale uitdaging of echt niet genoeg aandacht van hun baasjes krijgen. Soms worden honden die gedurende langere periodes alleen zijn, veel aanhankelijker wanneer hun baasje er weer is.
Ongewenst gedrag
Wanneer je hond bijvoorbeeld opeens agressie of sloopgedrag begint te vertonen. Ook het verliezen van de zindelijkheid is een indicatie dat er iets mankeert met je hond; het kan een teken zijn van stress of angst. Daarnaast kan overmatig blaffen een teken zijn dat je hond niet lekker in zijn vel zit.