Vaak wordt een tussenvonnis gebruikt om te beslissen over het verdere verloop van de procedure zoals een mondelinge behandeling, d.i. een zogenaamde comparitie (verschijning) van partijen, een bewijsopdracht aan een van de procespartijen of een benoeming van een deskundige.
Een tussenvonnis is een vonnis waarin de rechter nog niet op alle geschilpunten een eindebeslissing heeft gegeven.
Tegen een vonnis op verzet kan hoger beroep worden aangetekend. Na het instellen van hoger beroep is de uitspraak in laatste aanleg gewezen. Tegen uitspraken die in laatste aanleg gewezen zijn, is enkel nog een cassatieberoep mogelijk bij het hoogste gerechtshof, het Hof van Cassatie.
Aan het eind van een rechtszaak doet de rechter uitspraak. De uitspraak van de rechter is bindend, maar er kunnen vaak wel rechtsmiddelen tegen ingesteld worden. Afhankelijk van de procedure en de soort rechter die de uitspraak doet, wordt dit gedaan door middel van een vonnis, beschikking of een arrest.
Zo kan in een tussenvonnis een bewijsopdracht worden gegeven, een deskundige worden benoemd of een comparitie van partijen worden gelast. Ook vonnissen waarin in het dictum een voorlopige voorziening wordt getroffen of geweigerd worden als tussenvonnissen beschouwd.
Veelal wordt een beslissing over het (verdere) verloop van de procedure gegeven, zoals door het aanwijzen van een deskundige of door het geven van een bewijsopdracht. In beginsel kan tegen een tussenvonnis niet direct hoger beroep worden ingesteld.
Met een voorlopige voorziening vraagt u een voorlopige beslissing van de rechter als u de uitkomst in de lopende procedure niet kunt afwachten vanwege een spoedeisend belang.
Voorbeelden van uitspraken zijn een vonnis, beschikking en arrest.
Tussenbeschikkingen zijn bijvoorbeeld de beslissing in een procedure over de ontkenning van vaderschap om een DNA-onderzoek te gelasten, een beschikking waarbij een partij ontvankelijk wordt verklaard en verder iedere beslissing wordt aangehouden, en een beschikking waarbij de Raad voor de Kinderbescherming wordt ...
Een deelvonnis is een vonnis dat zowel een tussenvonnis als een eindvonnis bevat. Kort gezegd is dit een tussenvonnis met een gedeeltelijke eindbeslissing die is opgenomen in het dictum.
Een incidenteel vonnis is een tussenvonnis dat een beslissing geeft op door een procespartij opgeworpen incident. Enkele voorbeelden van incidenten die in stelling kunnen worden gebracht: onbevoegdheidsincident, vrijwaring, verwijzing, voeging, tussenkomst, exhibitie etc.
Vaak echter wordt hoger beroep uitgesloten doordat de rechter die het tussenvonnis maakt, dit tussenvonnis uitvoerbaar bij voorraad verklaart. Dit wil zeggen dat het onmiddellijk van kracht is. Er is dan geen schorsende werking, door de termijn om hoger beroep aan te tekenen, van de tenuitvoerlegging van het vonnis.
Tegen een tussenvonnis dat een eindbeslissing inhoudt, zelfs indien daarmee het geschil niet volledig beëindigd is, kan hoger beroep worden ingesteld, Maar tegen een beslissing alvorens recht te doen kan slechts hoger beroep worden ingesteld samen met het hoger beroep tegen het eindvonnis.
Wat is een tussenuitspraak? Uitspraak waarbij de rechter geen eindbeslissing geeft, maar bijvoorbeeld een bewijsopdracht of onderzoek beveelt waarvan de beslissing van de zaak afhankelijk kan zijn (Ook wel interlocutoir vonnis genoemd).
Het oordeel van de rechter is bindend.
Een beschikking is een rechterlijke uitspraak gedaan in een verzoekschriftprocedure (niet te verwarren met een vonnis, hetgeen een uitspraak in een dagvaardingsprocedure is).
Wat is comparitie van partijen? Het op rechterlijk bevel persoonlijk verschijnen van partijen voor de rechter, meestal om tot een schikking te komen of nadere uitleg te geven in een civiele procedure.
Een beslissing van de rechtbank in een civiele procedure die slechts een deel van de geschilpunten behandelt . Vergelijk eindvonnis.
De rechter onderzoekt wat er precies aan de hand is, hij kijkt naar alle informatie die hij daarvoor krijgt en wat erover in de wet en andere rechtsbronnen staat. Op basis daarvan doet hij een uitspraak. Iedereen moet zich aan die uitspraak houden.
De kosten voor een procedure bij civiele zaken en bestuursrechtelijke zaken betaalt u meestal zelf.Behalve als de rechter beslist dat de verliezende partij deze kosten betaalt. Een strafzaak kost u geen geld. Maar het kost wel geld als u een advocaat inschakelt.
In officiële processtukken, zoals pleitnota's, spreken we de rechter aan met zijn officiële titel. Dat is 'Edelachtbare'. Dat is de aanspreektitel voor rechters van de 'gewone' rechtbank. In hoger beroep procedeert men in civiele zaken bij het Gerechtshof.
Een vovo is een afkorting van een verzoek om een voorlopige voorziening. Dat is een soort kort geding-procedure, waarbij aan de rechter wordt gevraagd om een tijdelijke maatregel te treffen.