Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
De naam Palestina verwijst naar de Filistijnen, een volk dat zich hier aan het eind van de Bronstijd vestigde. Hun cultuur is verloren gegaan. Een oudere benaming voor dit gebied is Kanaän, de inwoners ervan waren Kanaänieten.
Vanaf 1516 tot het eind van de Eerste Wereldoorlog maakte het gebied van de huidige staat Palestina deel uit van het uitgestrekte Ottomaanse Rijk, net als het gebied van het huidige Israël, Libanon, Syrië en Jordanië.
Vanaf 1517 tot na de Eerste Wereldoorlog maakte Gaza deel uit van het Ottomaanse Rijk. Na 1917 viel het onder het Britse Mandaatgebied Palestina, waarin later de staat Israel werd opgericht. Tijdens de daarop volgende Arabisch-Israelische Oorlog van 1948 bezette Egypte de strook.
In de oudheid werd Palestina bewoond door Semitische volkeren, waarvan de eerste van Kanaänitische oorsprong waren. Volgens de overlevering kwam Abraham, de gemeenschappelijke stamvader van joden en Arabieren, uit Ur naar Kanaän.
Zij stammen af van Arabieren die de afgelopen eeuwen in de landstreek Palestina zijn gaan wonen, vooral vanaf de negentiende eeuw. Tot de twintigste eeuw hadden de Arabieren in Palestina geen vastomlijnde nationale identiteit: natiestaten bestonden destijds immers nog niet in het Midden-Oosten.
De Bijbelse aartsvader Abraham wordt door joden, christenen en moslims vereerd om zijn geloof in God. Hij is de 'vader van vele volkeren'. Hij is de stamvader van de Israëlieten en de Ismaëlieten. Isaak, de zoon die zijn vrouw Sara hem schonk, was de drager van het 'altijddurende verbond' dat JHWH met Abraham sloot.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Het gebied werd niet geannexeerd door Israël, maar Israëlisch-joodse kolonisten stichtten er onder bescherming van het Israëlisch defensieleger in totaal 21 nederzettingen. In 2005 ontruimde Israël de nederzettingen in de Gazastrook.
Veel inwoners van Gaza zijn afstammelingen van mensen die in 1948, tijdens de oprichting van de staat Israël, op de vlucht sloegen of van huis en haard werden verdreven . Deze periode noemen de Palestijnen de Nakba, het Arabische woord voor catastrofe.
In november 1947 besliste de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties een einde te stellen aan het na WO I aan Groot-Brittannië toevertrouwde mandaat over Palestina en dat land (27.000 km²) te verdelen in twee onafhankelijke staten, een joodse en een Arabische, de eerste 14.500 km² groot, de tweede 12.500 km².
De heersers kwamen en gingen en vulden hun voorraadschuren met graan, dadels, vijgen en andere rijkdommen uit het land van David. In Jezus' tijd bezetten de machtige Romeinen Palestina. Ze waren 60 jaar eerder het land binnengevallen en hielden de bevolking in een ijzeren greep.
Israël is de naam van de staat die in 1948 werd uitgeroepen op een deel van het gebied dat onder het Britse mandaat van 1920 tot 1948 bekend stond onder de naam Palestina.
Op 15 november 1988 richtte de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie (PLO) in ballingschap in Algiers de Staat Palestina op met het uitroepen van de Palestijnse Onafhankelijkheidsverklaring.
Hoewel de term tegenwoordig vooral gebruikt wordt om de Palestijnse gebieden aan te duiden, omvatte de term Palestina vroeger een gebied dat bestaat uit het huidige Israël, de Palestijnse gebieden en delen van Jordanië, Syrië en Libanon.
In het Bijbelboek "II Samuel" wordt beschreven hoe David door verovering een koninkrijk creëert in Palestina. Zijn zoon Salomo zou zelfs geregeerd hebben over een rijk dat zich uitstrekte van de Eufraat tot de grenzen van Egypte. Beide vorsten zouden 'veertig jaar' hebben geregeerd.
Oorspronkelijk een Kanaänitische nederzetting, kwam het ongeveer 350 jaar onder controle van de oude Egyptenaren voordat het werd veroverd en een van de belangrijkste steden van de Filistijnen werd. Gaza werd rond 730 v.Chr. onderdeel van het Assyrische Rijk.
De Egyptische bezetting van de Gazastrook vond plaats tussen 1948 en oktober 1956 en opnieuw van maart 1957 tot juni 1967. Vanaf september 1948, tot de ontbinding door de Egyptische president Gamal Abdel Nasser in 1959, werd de Gazastrook officieel beheerd door de Palestijnse regering (1948-1959).
De voornaamste prioriteit voor de Hezbollah is het "verzet tegen de bedreiging van de aartsvijand Israël tegen het moederland Libanon".
Zowel Joden als Arabieren hebben het als hun alleen opgeëist . Vanuit een puur historisch perspectief is "Israël" meer dan een millennium ouder dan "Palestina". Maar toen het Joodse volk zich vervolgens uit hun thuisland verspreidde, werd "Palestina" de thuisbasis van een aanzienlijke Arabische bevolking, opnieuw voor meer dan een millennium.
Het Palestijnse volk of de Palestijnen is de inheemse bevolking van de regio Palestina in de Levant. Dat gebied had geen eenduidige geografische grenzen, maar kwam grotendeels overeen met de later gevormde Palestijnse gebieden, het gebied van het huidige Israël en Jordanië.
De oude Israëlieten worden beschouwd als nakomelingen van de oorspronkelijke Kanaänitische bevolking die lange tijd woonden in de zuidelijke Levant, Syrië, het oude Israël en de Transjordaanse regio.
“Palestijnen” is de algemeen gebruikte benaming voor de afstammelingen van ongeveer 780.000 Arabieren die vluchtten als gevolg van een oorlog tussen vijf Arabische naties en de nieuw uitgeroepen staat Israël in 1948.
(Arabische) moslims geloven dat zij afstammen van Ismaël – waardoor joden, christenen en moslims allen terug te voeren zijn op Abraham als de oervader van alle gelovigen. Aan de andere kant maken de verhalen duidelijk dat de lijn die beloofd was, verliep via Isaak, de zoon van Sara (Genesis 21:1-8).
Het onderzoek onder 2.033 christelijke volwassenen, uitgevoerd in maart, was onderdeel van het lopende onderzoeksproject van de onderzoekers om de houding van Amerikaanse christenen ten opzichte van Joden, Israël en het bredere Israël-Hamas-conflict te meten. Het ontdekte dat 40% van de christenen Israël steunt, vergeleken met slechts 8% die Palestijnen steunt .