Je lichaamscellen leven nog lang na je dood door. Nieuwe experimenten tonen aan dat de gestreste cellen meer dan duizend genen onder druk zetten in een wanhopige poging om zichzelf en het lichaam te redden. In de verwarring resetten ze zichzelf en schakelen ze genen in die anders alleen in de foetusfase actief zijn.
Weefsel van organen wordt vernietigd, lichaamscellen worden in hoog tempo afgebroken, de huid verkleurt en raakt los. Vet neemt de langste tijd om te verteren, dus billen en dijen zitten er als laatste aan. Na zo'n tien jaar is alleen het skelet nog over.
Hemel en hel
Sommigen geloven in de mogelijkheid van een hemel op aarde in een toekomstige wereld. In het hindoeïsme wordt de hemel Svarga loka genoemd. Er zijn zeven positieve regio's en zeven negatieve regio's waar de ziel na de dood naartoe kan gaan.
Als je komt te overlijden gebeurt er niks met je ziel, die verdwijnt gewoon. Op wetenschappelijk niveau zijn er ook opvattingen die zeggen dat de ziel helemaal niet bestaat. Gedachten, emoties en herinneringen van een persoon bestaan alleen maar in de hersenen en deze verdwijnen na je overlijden.
Wanneer het hart de handdoek in de ring gooit en men technisch wordt doodverklaard, kan de overleden persoon een volledig begrip van de situatie hebben en zelfs mogelijk aanwezige toeschouwers horen.
Hallucinaties na een sterfgeval zijn een normale reactie op een verlies. Sommigen zien hun geliefde zelfs zo levensecht dat ze ertegen praten. Soms zijn deze hallucinaties beangstigend. In de meeste gevallen bieden ze troost en roepen ze positieve herinneringen op.
Sommige culturen denken dat geesten op aarde kunnen blijven om te waken over hun geliefden of om onafgemaakte zaken af te handelen. Hoe lang een geest op aarde blijft, kan een paar dagen tot meerdere jaren zijn. Dit is per cultuur verschillend.
Het leven loslaten
Je zult merken dat het sterven moeilijke én mooie momenten heeft: momenten van verdriet, angst, machteloosheid, boosheid, maar ook van dankbaarheid, liefde, opoffering, humor en hoop. Welke steun je kan geven, hangt af van de persoon. Je kunt samen bidden, herinneringen ophalen of gewoon samenzijn.
U kunt bij het Nationaal Register Overledenen (NRO) persoonsgegevens opvragen van inwoners van Nederland die vanaf 1939 zijn overleden.
Omdat het bloed zich meer en meer terugtrekt naar de borst- en buikholte, kunnen handen, armen, voeten, benen en neus koud aanvoelen. Op de benen kunnen paarsblauwe vlekken ontstaan. De gelaatskleur wordt grauw en bij de laatste ademtocht trekt de kleur helemaal uit het gezicht weg ('doods - bleek').
Een veelvoorkomende opvatting is dat de ziel na de dood opstijgt naar de hemel . Sommigen zijn er zeker van dat er na de dood geen bestaan is en geloven dat dit het leven alleen maar mooier maakt. Een nederige positie is om te accepteren dat wat er na de dood gebeurt, onkenbaar is.
Op de leeftijd van 25-44 jaar sterven de meeste mensen aan verkeersongevallen, suïcide en borstkanker. Op middelbare en oudere leeftijd (boven de 45 jaar) zijn dat coronaire hartziekten, beroerte, dementie, longontsteking, COPD en longkanker voor mannen.
Als iemand klinisch dood is, is het omkeerbaar - als ze binnen vijf tot tien minuten na een hartstilstand weer tot leven worden gewekt . Als iemand biologisch dood is, is het niet omkeerbaar omdat er sprake is van hersendood (zelfs als het hart nog klopt).
Het hiernamaals is een voorgestelde plaats of bestaanssfeer van een leven na de dood, meestal een eeuwig leven. Dit kan de hemel zijn, maar wordt afhankelijk van de cultuur ook anders benoemd en uitgebeeld.
Al spoedig na overlijden treden mede door uitdroging de verschillende verschijnselen op zoals: Lippen worden rimpelig (door uitdroging), oogbollen worden dof (doordat geen traanvocht meer wordt gemaakt en knipperen achterwege blijft), haar lijkt door te groeien (in de eerste instantie doordat haar door rigor mortis bij ...
Iedereen kan de aanwezigheid van overleden mensen waarnemen maar niet iedereen heeft een gave. Ik zie het als mijn taak om mensen bewust te maken dat de dood slechts een doorgang is naar een andere dimensie. Wanneer iemand sterft, verlaat de ziel het lichaam en wordt die pure energie.
Velen geloven dat een belangrijk teken dat een overleden geliefde contact met je opneemt of je een bericht stuurt, via dromen is . Sommigen voeren gesprekken, krijgen begeleiding of delen gewoon momenten van liefde en troost. Zulke dromen kunnen zo echt en levensecht zijn dat ze als teken worden opgevat.
Hoe ziet dat er uit, een teken van een overledene? Tekens kunnen op verschillende manieren gegeven worden, aldus Annet. “Zo zijn er tekens die via telepathisch contact gegeven worden. Dit zijn zintuiglijke ervaringen, waarbij de overledene gezien, gevoeld of gehoord wordt of waarbij een kenmerkende geur wordt geroken.
Meestal sterven mensen rustig. In gemiddeld twee tot drie dagen nemen hun krachten af, worden ze suffer en slapen ze meer, tot de slaap overgaat in de dood. Maar helaas gaat het niet altijd zo. Patiënten met kanker bijvoorbeeld hebben vaak pijn.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Tijdens leven is er een constante aan en afvoer van vocht naar en van het oog. Bij een overledene is geen sprake meer van aanvoer.Via de natuurlijke weg heeft dus alleen maar afvoer plaats.Deze afvoer zorgt ervoor dat een oog “inzakt”.
Onze ziel verlaat ons stoffelijke lichaam door de kruin of door de zonnevlecht. Dan komen we terecht in een nieuwe omgeving. Afhankelijk van ons bewustzijn is dit een donkere ruimte, een schemergebied met diffuus licht of een lichte wereld.
De kracht van gesprekken met een overleden dierbare:
Het helpt ons om ons niet alleen te voelen en om ons gesteund te voelen, zelfs in hun afwezigheid. Emotionele uitlaatklep: Praten met de overledene stelt ons in staat om onze diepste emoties te uiten en te delen, zonder oordeel of terughoudendheid.
Wat betreft de zorg voor de 'ziel', hangt de keuze sterk af van persoonlijke overtuigingen en tradities. Sommigen geven de voorkeur aan begraven vanwege de fysieke aanwezigheid van een graf, terwijl anderen de flexibiliteit en eenvoud van cremeren waarderen.