Namen van steden, gemeenten, landen, regio's en werelddelen zijn doorgaans onzijdig.
De algemene regel is dat landnamen die eindigen op een stille “e” vrouwelijk zijn . Vandaar de vrouwelijke landnamen la France (Frankrijk), la Belgique (België), l'Allemagne (Duitsland), l'Algérie (Algerije), la Chine (China), la Guyane (Guiana), la Russie (Rusland), la Corée (Korea).
Der, die en das zijn Duitse lidwoorden die gekoppeld zijn aan een geslacht. Ieder zelfstandig naamwoord heeft in Duitsland namelijk een eigen geslacht. Bij mannelijke woorden is het lidwoord der, bij vrouwelijke woorden die en bij onzijdige woorden das. De meeste Duitse woorden zijn vrouwelijk.
Landen als de Verenigde Staten, Mexico, China en Japan worden allemaal als mannelijk beschouwd. "Mannelijkheid staat voor een maatschappij waarin sociale genderrollen duidelijk onderscheiden zijn.
Namen van steden, gemeenten, landen, regio's en werelddelen zijn doorgaans onzijdig.
Het geslacht van een zelfstandig naamwoord wordt in een Duits woordenboek doorgaans aangegeven met de letters m (mannelijk), f (vrouwelijk), n of nt (onzijdig) of pl (meervoud) naast het woord .
Zelfstandig naamwoorden met het lidwoord 'het' zijn altijd onzijdig. Hiernaar verwijs je met 'het' en 'zijn'. De-woorden zijn daarentegen mannelijk of vrouwelijk. Hiernaar verwijs je respectievelijk met 'hij' en 'hem' en met 'zij' en 'haar'.
Naar onzijdige woorden (het-woorden) verwijs je niet met haar, maar met zijn. Daarom is Amsterdam en zijn grachten goed. Ook namen van dorpen en landen zijn onzijdig. Daarom is juist: Bunnik en zijn inwoners, België en zijn bijzondere bieren en Nederland en zijn Deltawerken.
Er zijn in het Duits vier naamvallen. De functie van elke naamval wordt hieronder uitgelegd met een voorbeeld. Vervolgens wordt nog een overzicht gegeven van de vervoegingen voor de 'der'-groep en de 'ein'-groep.
Deutsche: Duitsers, als een zwak mannelijk, vrouwelijk of meervoudig demonym. Deutsch (woord), oorspronkelijk verwijzend naar de Germaanse volkstalen van de vroege middeleeuwen.
In het Duits zijn zelfstandige naamwoorden mannelijk, vrouwelijk of onzijdig. Bij mannelijke woorden is het lidwoord 'der', bij vrouwelijke woorden 'die' en bij onzijdige woorden 'das'.
De meeste landen in het Duits zijn onzijdig (das) . Uitzonderingen worden aangegeven door f. (vrouwelijk, die), m.
Hoewel er een tendens bestaat om naar steden, landen en werelddelen te verwijzen met haar, moet er naar onzijdige woorden verwezen worden met het bezittelijk voornaamwoord zijn. Correct is dus: Venetië en zijn gondels, Frankrijk en zijn kernproeven, Europa en zijn instellingen.
maandag/Montag is een mannelijk word en school/Schule is vrouwelijk.
In tegenstelling tot het Engels, wordt elk zelfstandig naamwoord in het Duits toegewezen aan een van de drie geslachten: mannelijk, vrouwelijk of onzijdig . Sommige geslachten zijn duidelijk, zoals het woord voor 'vrouw' dat vrouwelijk is (die Frau), het woord voor 'man' dat mannelijk is (der Mann) en het woord voor 'jongen' dat mannelijk is (der Junge).
In het Duits wordt het toegewezen geslacht van het zelfstandig naamwoord 'gemarkeerd' door de woorden die ervoor komen … bijvoorbeeld door … der, die, das! Der geeft aan dat het volgende zelfstandig naamwoord mannelijk is [M]. Die, dat het zelfstandig naamwoord vrouwelijk is [V].
Les États-Unis (de Verenigde Staten), les Pays-Bas (Nederland), les Philippines (de Filipijnen), les Seychelles (de Seychellen) etc. Opmerkingen: Le Mexique (Mexico), le Mozambique (Mozambique), le Cambodge (Cambodja) eindigen op een '-e' maar zijn mannelijk. Bij steden en eilanden gebruiken we geen bepaald lidwoord.
NL: Dat is een hobby. DE: Das ist ein Hobby. NL: Iedereen z' n hobby. DE: Jeder braucht ein Hobby.
Frankrijk is in het Frans la France, wat het een vrouwelijk zelfstandig naamwoord maakt.
Ieder woord is vrouwelijk, mannelijk of onzijdig. Daar hoort een vast lidwoord bij. Het woordgeslacht zie je aan een (o), (m) of (v) achter het woord in het woordenboek. Bij onzijdige woorden gebruik je altijd het lidwoord “het” of “een”.