Hoesten met (bloedig) slijm en soms pijn bij het ademhalen;Kortademigheid;Hoofd-, keel- en spierpijn;Vermoeidheid en een gevoel van ziekzijn.
Klachten bij ernstige longontsteking
hoge koorts of koude rillingen. u voelt zich benauwd. hoesten, soms komt hier slijm of bloed bij naar buiten. pijn op de borst, die meer wordt bij diep zuchten.
Door longontsteking kunt u pijn aan de borstkas/schoudersen (hoge) koorts hebben. Om de pijn en koorts tegen te gaan, schrijft de arts pijnstilling voor, zoals paracetamol. Geef pijnklachten wel altijd door aan de verpleegkundige. Pijn kan ook een andere oorzaak hebben.
Het grootste gevaar bij een longontsteking is dat de bacteriën in de bloedbaan terechtkomen en een bloedvergiftiging veroorzaken. Dit kan een ernstig verloop hebben. Word je binnen korte tijd heel ziek en ga je snel en oppervlakkig ademhalen? Heb je rillingen, moet je klappertanden en ben je verward?
U kunt langere tijd last houden van: hoesten, dyspnoe, vermoeidheid en/of pijn. Een normaal herstel van een longontsteking kan 6 weken tot 3 maanden duren. Neem de medicatie in volgens voorschrift van de arts, het is belangrijk om de antibioticakuur af te ronden, ook als u geen klachten meer heeft.
De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Bij een bacteriële longontsteking kunnen de bacteriën zich via de bloedbaan verspreiden naar andere organen (bloedvergiftiging). Dan kan een ernstige situatie ontstaan, waarbij de bloeddruk en/of de ademhaling in de problemen kunnen komen.
De arts luistert aandachtig naar je longen met een stethoscoop (longauscultatie). Bij de meeste mensen met een longontsteking is er een fijn gekraak hoorbaar. In sommige gevallen klinken de longen zuiver.
Wat gebeurt er bij een longontsteking? Als je een longontsteking hebt, krijg je eerst moeite met ademhalen. Die benauwdheid ontstaat doordat je lichaam de oorzaak van de ontsteking probeert op te ruimen. Bij de afweerreactie van je lichaam ontstaat dik slijm dat je moeilijk kunt ophoesten.
Mits tijdig herkend kan een bacteriële longontsteking behandeld worden met een antibioticum. Wanneer de ziekte niet tijdig behandeld wordt, kunnen de longblaasjes zodanig verzwakken, dat de longinhoud zeer verkleind wordt. Dit heeft in de meeste gevallen de dood tot gevolg.
Tips bij een longontsteking
Maak een antibioticumkuur altijd af. Neem rust en blijf thuis van werk of school. Zeker als je koorts hebt en slijm ophoest.
Een scherpe pijn op de borst. Deze kan links, rechts, of aan beide kanten zitten. Je voelt de pijn doorstralen tot in je schouders. De pijn wordt erger wanneer je (diep) ademhaalt.
Uw arts kan dit op verschillende manieren vaststellen: bloedonderzoek. lichamelijk onderzoek: de arts luistert met een stethoscoop naar uw longen. röntgenfoto van de longen.
Om zeker te zijn dat je inderdaad een longontsteking hebt, kan er een röntgenfoto worden gemaakt. Hierop is goed te zien of er een ontsteking zit, hoe groot die is en waar die zit. Naast het gebruik van medicijnen moet je zorgen dat je rust pakt zonder helemaal stil te zitten.
Longontsteking is een ernstige aandoening waaraan nog steeds mensen overlijden, zeker als de ontsteking heel ernstig is en iemand op de intensive care behandeld moet worden. Vooral mensen die zwak of oud zijn, een verminderde weerstand hebben of al worden behandeld voor een andere longziekte zijn erg kwetsbaar.
' De ziekenhuisopname duurt bij een longontsteking behoorlijk lang, gemiddeld negen dagen.
Bij een verhoogde waarde van meer dan 3 mg/l is bestaat er een verhoogd risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Een waarde boven de 10 mg/l duidt op een acute ontsteking. De uitslag van een CRP bloedtest zegt niets over waar een mogelijke ontsteking in het lichaam aanwezig is.
Wanneer het slijm zich in het middelste deel van de long bevindt, kunt u het beste op uw zij gaan liggen. De long met het opgehoopte slijm ligt boven zodat het slijm kan weglopen (zie figuur 2).
De meest voorkomende complicaties zijn bloedvergiftiging en longvliesontsteking. Door de longontsteking kan het longvlies geprikkeld raken (pleuritis), en dat kan weer een vochtophoping tussen de longvliezen veroorzaken die de ademhaling bemoeilijkt.
Een slapende patiënt verbruikt namelijk veel minder zuurstof. Soms moet iemand worden beademd omdat hij zelf niet genoeg zuurstof kan opnemen, bijvoorbeeld bij een zware longontsteking. Ook dan wordt hij in een kunstmatig coma gebracht.
Bij longontsteking kun je hoesten, benauwd zijn, koorts hebben en je ziek voelen. Vaak krijg je pillen die bacteriën doden (antibiotica). Je voelt je dan meestal snel beter.
Longontsteking veroorzaakt ontstekingen in de longen, wat de hoeveelheid zuurstof die in het bloed circuleert vermindert, waardoor het energieniveau daalt en vermoeidheid ontstaat . Longontsteking veroorzaakt ook fysieke deconditionering, wat verder bijdraagt aan vermoeidheid. Deze vermoeidheid kan u overdag beïnvloeden en uw gebruikelijke nachtelijke slaapcyclus verstoren.
Als je korte tijd een piepende of brommende ademhaling hebt, is dat niet erg. Dat kan bijvoorbeeld komen door een griep of verkoudheid. Als je naast een piepende ademhaling andere klachten hebt, is dat reden om verder te kijken.
Bij huffen wordt -in tegenstelling tot bij het hoesten- eerst diep ingeademd en vervolgens, met open mond en open keel, krachtig uitgeademd. Deze techniek helpt om sputum uit de hogere luchtwegen richting de keel te verplaatsen zodat het kan worden uitgehoest of doorgeslikt.
Met behulp vijf klinische gegevens (koorts, hoofdpijn, pijnlijke cervicale lymfeklieren, diarree en rhinitis) kan een huisarts onderscheid maken tussen een bacteriële en een virale oorzaak van een infectie van de lage luchtwegen.