De oorzaak van een longembolie is een bloedprop die een (slag)ader van je longen blokkeert. Een bloedprop is bloed dat gestold is. De prop zit meestal eerst ergens anders in het lichaam. Hier zitten vaker bloedstolsels in de grotere aderen.
Een embolie is de afsluiting van een bloedvat door een bloedstolsel (trombus). Longembolieën kunnen ontstaan als u ergens in het lichaam een trombus in een ader hebt (veneuze trombose). Als delen van 'een stolsel in de aderen loslaten, komen deze via de bloedstroom in de longslagader terecht.
Waardoor krijg je een longembolie? Meestal komt een longembolie door stukjes van een bloedprop in je been, een trombosebeen. Die stukjes stromen met je bloed naar je longen. Daar kunnen ze in een bloedvat vast blijven zitten.
Gevolgen van een longembolie
Een (zeer) zware longembolie kan meteen of na een paar dagen leiden tot overlijden.
Je kunt gelukkig zelf iets doen om te voorkomen dat je opnieuw een longembolie krijgt: Zorg voor voldoende beweging. Rook niet en voorkom meeroken. Leef gezond: gezond gewicht, gezonde voeding en voldoende beweging helpen.
Oudere leeftijd . Kanker en kankertherapie . Bepaalde medische aandoeningen, zoals hartfalen, chronische obstructieve longziekte (COPD), hoge bloeddruk, beroerte en inflammatoire darmziekte. Bepaalde medicijnen, zoals anticonceptiepillen en oestrogeenvervangingstherapie.
Bogaard: 'Klachten na een longembolie komen heel veel voor, maar er is ook veel aan te doen. Blijf er niet mee doorlopen. ' Bedrust is niet nodig, blijf zoveel mogelijk bewegen.
Klachten. Verschijnselen van een longembolie kunnen onder andere zijn: Benauwdheid. Pijn op borst, al dan niet vastzittend aan de ademhaling.
Het kan zijn dat u nog dezelfde dag naar huis mag. Dit is mogelijk omdat de behandeling met bloedverdunnende medicijnen en eventuele pijnstil- lers thuis hetzelfde is als in het ziekenhuis. Maar het kan ook zijn dat u zo'n 3 dagen of nog wat langer in het ziekenhuis moet blijven.
Een longembolie kan dodelijk zijn. Daarom moet je zo snel mogelijk behandeld worden als er trombose ontdekt wordt. Door het stolsel in de longen kan er een hoge bloeddruk in de bloedvaten van de longen ontstaan.
Het herstel van een longembolie kan even duren, vaak wel 3 maanden. In die periode blijft u onder controle van uw arts. Houd rekening met het feit dat u bloedverdunners gebruikt. Hierdoor kunnen sneller bloedingen ontstaan.
Erfelijkheid speelt een rol
Bij ongeveer de helft van de patiënten is het bloed zelf de oorzaak van de trombose. Het bloed heeft bij hen de neiging om meer te stollen dan bij anderen. Dat extra stollen is vaak aangeboren. Het is dan ook belangrijk om te weten of trombose in de familie voorkomt.
Trombosebeen of trombose arm: plotselinge zwelling van het been of arm, de huid is rood- of blauwachtig (en heel soms juist wit) en glanzend; het been of arm kan zwaar aanvoelen of er kan sprake zijn van een krampachtige of stekende pijn. Longembolie: kortademigheid, vooral als deze plotseling optreedt.
Herstel bij een longembolie
Hoe lang hangt af van de ernst en de oorzaak van de longembolie. Vaak duurt het tussen drie en twaalf maanden. In sommige gevallen moet je de bloedverdunners altijd blijven gebruiken, bijvoorbeeld als je meerdere longembolieën hebt gehad.
Een beklemmend gevoel op de borst, piepende ademhaling of pijn bij het ademhalen komen ook voor. Je benauwd voelen is erg naar en kan eng zijn. Voor sommige mensen voelt het als (bijna) stikken. Als je iets wilt doen terwijl je benauwd bent, is dat vaak lastiger.
Bij een longembolie zit er een bloedprop (stolsel) in een longslagader. Hierdoor kan het bloed niet goed door de longen stromen en dit veroorzaakt kortademigheid en pijn. Bij de meest ernstige vorm van longembolie, waarbij de bloeddruk laag (shock) wordt, is er een overlijdensrisico tot wel 77%.
Bij een longembolie is je longslagader verstopt. Deze verstopping is meestal een bloedprop. Ook vet of een luchtbel kunnen de oorzaak zijn.
Oorzaak longembolie
In de slagaders van de longen kunnen meerdere bloedstolsels zitten. Hierdoor is de doorbloeding van de longen slechter. Als er te weinig of geen bloed komt in het longweefsel, dan sterft het af. Dit noemen we een longinfarct en gebeurt bij 10% van de patiënten.
Bouw uw conditie op in kleine stappen en luister goed naar uw eigen lichaam. Sporten waar overdreven veel inspanning voor nodig is moeten vermeden worden. De normale sporten zoals fietsen, wandelen of zwemmen zijn goed om te hervatten. Zorg voor een gezonde voedingsinname.
Longembolie komt vooral voor bij mensen met risicofactoren zoals een vroegere trombose, overgewicht, ernstige infectie, hartfalen, pilgebruik of gebruik van hormonen tijdens de menopauze, zwangerschap, roken, langdurige immobilisatie zoals bij gipsverband, recente heelkundige ingreep, kanker en erfelijke ...
Het lichaam zal de bloedstolsels na een tijd meestal zelf opruimen. Een longembolie wordt behandeld met antistollingsmedicatie. Het doel van de behandeling is uitbreiding van stolsels tegengaan. Hiermee wordt ook het ontstaan van nieuwe stolsels voorkomen.
Er bestaat een verband tussen kanker en trombose. Patiënten met kanker hebben een grotere kans op het ontwikkelen van stolsels in de aders van het been (diep veneuze trombose) en stolsels in de slagaders van de longen (longembolie), dan patiënten zonder kanker.
Een longembolie is een ernstige medische aandoening waarbij een bloedstolsel één of meerdere bloedvaten in de longen afsluit. Deze stolsels gaan meestal vanuit de benen of andere delen van het lichaam naar de longen.
Ze worden aan hun lot overgelaten, met alle gevolgen van dien. 40 tot 50% van de longembolie patiënten heeft na drie maanden nog klachten, ofwel het post-longembolie syndroom. Veel voorkomende restproblemen zijn kortademigheid, vermoeidheid, concentratiestoornissen, depressieve klachten en arbeidsongeschiktheid.
De longembolie moet eerst opgelost worden door uw lichaam. Dit heeft tijd nodig. De eerste tijd zult u het rustig aan moeten doen, de symptomen zijn namelijk niet gelijk verdwenen. Uw werkzaamheden kunt u weer hervatten in overleg met uw longarts of bedrijfsarts.